Yes... LolliTop

Go to LolliTop international

http://lollitop.blogspot.com/

ΜΗ πατήσετε #90 ή 09# ή οποιοδήποτε άλλο αριθμό,

ΠΡΟΣΟΧΗ

ΔΝΣΗ ΕΤΑΙΡΙΚΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ ΤΜΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ , ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΙΛΙΝΗΣ

Αν σας τηλεφωνήσουν στο κινητό σας από κάποιον που θα σας πει ότι είναι τεχνικός εταιρείας, και κάνουν έλεγχο στο τηλέφωνό σας και θα πρέπει να πατήσετε #90 ή 09# ή οποιοδήποτε άλλο αριθμό,

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΡΙΘΜΟ.

Πρόκειται για κάποια εταιρεία-απάτη που χρησιμοποιεί κάποια συσκευή, η οποία μόλις επιλέξετε τους παραπάνω αιρθμούς, μπορεί να μπει στην κάρτα SIM και να παίρνουν τηλέφωνα με δική σας χρέωση. Προωθήστε το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείτε.

Τηλεμεταφορά... Από την Live-Pedia.gr

Ο Αλέξανδρος μπήκε αποφασιστικά στον Tηλεθάλαμο της Oxford Street και πληκτρολόγησε γρήγορα τον προσωπικό του αριθμό. Μετά... εξαφανίστηκε. Αμέσως μετά βρισκόταν στο ηλιόλουστο σαλόνι του σπιτιού του, κάτω από την Ακρόπολη, και θαύμαζε για πολλοστή φορά τη θέα του Λυκαβηττού που απλωνόταν μπροστά από τη μεγάλη γυάλινη μπαλκονόπορτα. Πολλές φορές έπειτα από κάποιο ταξίδι προσπαθούσε να φανταστεί έναν κόσμο χωρίς Tηλεμεταφορά, όπως τον περιέγραφε ο πατέρας του, τότε που χρειάζονταν ώρες ή ακόμα και μέρες για να ταξιδέψει κανείς μέχρι την άλλη άκρη της υδρογείου, ακόμη και αν... βιαζόταν!

Εντάξει, η Tηλεμεταφορά δεν είναι και ο πιο οικονομικός τρόπος μετακίνησης, δεδομένου του τεράστιου όγκου της πληροφορίας που πρέπει να μεταφερθεί, όμως δεν κοστίζει περισσότερο από ένα ακριβό γεύμα για δύο σε κάποιο trendy εστιατόριο της πόλης. Κάθε σπίτι, γραφείο, υπηρεσία, νοσοκομείο ή ξενοδοχείο διέθετε ατομικούς θαλάμους Tηλεμεταφοράς που ήταν πλέον πιο συνηθισμένοι ακόμη και από τους θαλάμους δικτυακής επικοινωνίας, τους προ πολλού ηαντικαταστάτες των τηλεφωνικών θαλάμων που φιλοξενούνταν στα μουσεία ανθρώπινης ιστορίας. Χάρη στα ασύρματα δίκτυα υπήρχαν ακόμη και αυτοκίνητα εξοπλισμένα με θέσεις Tηλεμεταφοράς, αλλά, αν δεν επρόκειτο για ασθενοφόρα, κόστιζαν μια περιουσία.

Ο Αλέξανδρος έβαλε μια κούπα ζεστό καφέ και βούλιαξε στον καναπέ ρίχνοντας ένα γλυκό βλέμμα στη Μαρία που ήταν απορροφημένη στην ανάγνωση του άρθρου της σημερινής ηλεκτρονικής εφημερίδας: «Νέες αντιδράσεις της Εκκλησίας στην εγκατάσταση Tηλεθαλάμων έξω από εκκλησιαστικούς χώρους». Η Μαρία, μία από τις πιο αναγνωρισμένες ανθρωπολόγους στον κόσμο, είχε πολλές φορές έρθει αντιμέτωπη με τις σκληρές αντιδράσεις των κληρικών σχετικά με τις διαλέξεις της για την ευρύτερη χρησιμότητα της Tηλεμεταφοράς στη σύγχρονη ζωή. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, η τηλεμεταφορά σκότωνε την ψυχή του ανθρώπου και έπρεπε να απαγορευτεί, τουλάχιστον σε άτομα νεαρής ηλικίας. «Είναι σαν να πεθαίνεις! Δεν είσαι πια ο ίδιος, αλλά απλά ένα αντίγραφο, ένας κλώνος...».

Είναι δύσκολο να μη συνδέουμε την τηλεμεταφορά με την επιστημονική φαντασία, όμως εδώ και εννέα χρόνια αποτελεί πραγματικότητα. Όχι... μην πάει ο νους σας σε ειδικούς μυστικούς θαλάμους και θεωρίες συνωμοσίας. Η τηλεμεταφορά πραγματοποιείται στα εργαστήρια φυσικής των πανεπιστημίων, έστω και σε πολύ πρώιμο στάδιο.

Φαντασία ή πραγματικότητα;

Η Τηλεμεταφορά ανθρώπων μοιάζει προς το παρόν ασύλληπτη.

Στο άκουσμα της λέξης «τηλεμεταφορά» όλοι φανταζόμαστε υπερσύγχρονους θαλάμους τύπου Star Trek, μέσα στους οποίους με το πάτημα ενός πλήκτρου μπορούμε να εξαφανιστούμε και αμέσως μετά να εμφανιστούμε ως διά μαγείας κάπου αλλού. Στον κόσμο της επιστήμης η τηλεμεταφορά πραγματοποιείται καθημερινά στα πανεπιστημιακά εργαστήρια, με τρόπο αρκετά «μαγικό», αλλά λιγότερο εντυπωσιακό από εκείνον στο Star Trek. Οι σύγχρονοι επιστήμονες μπορούν προς το παρόν να τηλεμεταφέρουν την πληροφορία της ύλης σε μικροσκοπικό επίπεδο - για την ακρίβεια υποατομικό. Θα καταφέρουν άραγε να εφαρμόσουν κάποτε τα πειράματά τους και στο μακρόκοσμό μας; Αυτό είναι κάτι που μένει να το διαπιστώσουμε.

Για την ώρα, η τηλεμεταφορά στον πραγματικό κόσμο σημαίνει κβαντική τηλεμεταφορά, καθώς, όπως φαίνεται, μόνο σε κβαντικό επίπεδο μπορούμε να δημιουργήσουμε πιστά αντίγραφα του αυθεντικού. Έτσι, για να κατανοήσουμε τις λειτουργίες της πραγματικής τηλεμεταφοράς πρέπει να κάνουμε ένα ταξίδι στο μυστηριώδη κόσμο της κβαντομηχανικής, δηλαδή να μελετήσουμε τη συμπεριφορά του φωτός και της ύλης σε μικροσκοπική κλίμακα, όπου το παράδοξο είναι καθημερινότητα και η κοινή λογική πάει... περίπατο. Στην τηλεμεταφορά, όπως αυτή συμβαίνει σήμερα, δεν χρησιμοποιείται κάποια ροή ύλης ή ενέργειας. Η βάση της είναι η μεταφορά πληροφορίας με αντισυμβατικούς όμως τρόπους. Μαζί με τους φυσικούς νόμους της κβαντομηχανικής, τομείς-κλειδιά στην έρευνα της τηλεμεταφοράς αποτελούν η κβαντική κρυπτογραφία και οι κβαντικοί υπολογισμοί που σύντομα αναμένεται να μας δώσουν ένα νέο είδος υπολογιστών με απείρως μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που γνωρίζουμε σήμερα.

Τηλεμεταφορά: από τη θεωρία στην πράξη

Το άλμα της τηλεμεταφοράς από την «επιστημονική φαντασία» στην «επιστημονική πραγματικότητα» έγινε στις 29 Μαρτίου του 1993... στο άρθρο Teleporting an Unknown Quantum State via Dual classical and Einstein-Podosky-Rosen Channels από τους Μπένετ (Bennet), Μπρασάρ (Brassard), Κρεπό (Crepeau), Χόζσα (Jozsa), Πέρες (Peres) και Γούτερς (Wooters) που είναι γνωστοί και ως «Οι Έξι του Μόντρεαλ». Θέμα του άρθρου ήταν ο τρόπος με τον οποίο δύο άνθρωποι, η Άλις και ο Μπομπ (όπως συνηθίζεται να ονομάζονται σε τέτοιου τύπου πειράματα), μπορούν να ανταλλάξουν με τον καλύτερο τρόπο πληροφορίες για την κβαντική κατάσταση ενός σωματιδίου. To άρθρο προκάλεσε το ενδιαφέρον του παγκόσμιου Τύπου κυρίως γιατί έδινε για πρώτη φορά επιστημονικό κύρος στον όρο «τηλεμεταφορά».

Στην πραγματική, κβαντική τηλεμεταφορά αυτό που τηλεμεταφέρεται δεν είναι ύλη ή ενέργεια (όπως στο Star Trek) αλλά πληροφορία.

Η πληροφορία που περιέχεται σε κάποιο αντικειμένο συσσωρεύεται και στέλνεται σε κάποιο άλλο μέρος, όπου και χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ενός τέλειου αντίγραφου του αυθεντικού αντικειμένου από τοπική ύλη. Η μέθοδος απόσπασης της πληροφορίας όμως δεν γίνεται με τις συμβατικές μεθόδους που έχουμε συναντήσει μέχρι σήμερα. Επειδή αυτή συμβαίνει σε κβαντικό επίπεδο, διαταράσσει τη συνάρτηση κύματος (wave function) του αντικειμένου, με αποτέλεσμα αυτό να χάνει την «ταυτότητά» του. Αυτό σημαίνει ότι, αν επρόκειτο για κάποιο μεγάλο αντικείμενο, αποτελούμενο από πολλά υποατομικά μέρη, στο τέλος της διαδικασίας αυτό θα είχε καταστραφεί! Αυτή η απώλεια του αυθεντικού αντικειμένου είναι τα «άσχημα νέα» της τηλεμεταφοράς στην πράξη. Η δημιουργία ενός πανομοιότυπου αντίγραφου στον τόπο που επιθυμούμε είναι τα «καλά νέα». Αν είστε διατεθειμένοι να δεχτείτε μια τέλεια ρεπλίκα στη θέση του αυθεντικού, τότε δεν υπάρχει αντίρρηση για τη διαδικασία.

Η τηλεμεταφορά ανθρώπων μοιάζει, προς το παρόν, ασύλληπτη. Η τηλεμεταφορά ενός ποντικιού, ενός ιού ή ακόμη και ενός σπίρτου εξάπτει τη φαντασία μας. Από την άλλη, η τηλεμεταφορά ενός υποατομικού σωματιδίου δεν συγκινεί και τόσο τα πλήθη. Το άρθρο του 1993 δεν ασχολείται καν με ολόκληρα σωματίδια. Αναφέρεται μόνο σε τηλεμεταφορά κβαντικών χαρακτηριστικών των σωματιδίων, όπως είναι, για παράδειγμα, το σπιν ενός ηλεκτρονίου ή η πολικότητα ενός φωτονίου. Αν και εκ πρώτης όψης αυτό δεν ακούγεται και τόσο εντυπωσιακό, πρόκειται για μια απίστευτη εξέλιξη, καθώς η ικανότητα να τηλεμεταφέρουμε κβαντική πληροφορία μπορεί να αποτελέσει την αρχή υλοποίσης κβαντικών υπολογιστών που θα είναι το πρώτο σκαλοπάτι για την τηλεμεταφορά πιο πολύπλοκων αντικειμένων, όπως είναι τα άτομα, τα μόρια ή το DNA.

Το 1998 ήταν η χρονιά της τηλεμεταφοράς. Από τέσσερα πειράματα προέκυψε ότι είναι εφικτή και μάλιστα με διάφορους τρόπους. Πρώτοι ο Αυστριακός φυσικός Αντόν Τσίλινγκερ και η ομάδα του κατάφεραν να τηλεμεταφέρουν φωτεινή κβαντική πληροφορία.

Σχετικά με το παραπάνω πειραματικό μοντέλο πρέπει να σημειωθούν τα εξής:

• Το φωτόνιο B έγινε όμοιο με το αυθεντικό Χ, ενώ το δεύτερο έχασε τις αρχικές του ιδιότητες και δεν είναι πλέον όπως πριν. Γι’ αυτό η διαδικασία ονομάζεται τηλεμεταφορά, διότι είναι σαν να μεταφέρθηκε τo X στη θέση του B.

• Η τηλεμεταφορά έλαβε χώρα, ενώ η Άλις και ο Μπομπ δεν έμαθαν ποτέ την πραγματική πολικότητα του Χ. Στην πραγματικότητα η έλλειψη αυτής της πληροφορίας είναι η αιτία που η τηλεμεταφορά ήταν εφικτή.

• Στην τηλεμεταφορά με τον παραπάνω τρόπο χρησιμοποιούνται δύο κανάλια επικοινωνίας, ένα κβαντικό και ένα κλασικό. Ενώ θεωρητικά δεν υπάρχουν όρια για την απόσταση στην οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί η τηλεμεταφορά, είναι απαραίτητο να υπάρχει και ένας τρόπος κλασικής επικοινωνίας μεταξύ της Άλις και του Μπομπ. Δεδομένου ότι μια κλασική επικοινωνία συμβαίνει με την ταχύτητα του φωτός, η συνολική διαδικασία δεν μπορεί να υπερβεί αυτή την ταχύτητα. (Ξεχάστε τα διαγαλαξιακά ταξίδια του Ντάγκλας Άνταμς.) Στην πράξη, η μεγαλύτερη δυσκολία του παραπάνω μοντέλου έγκειται στη μέθοδο μέτρησης Bell-state σε δύο διαφορετικά φωτόνια.

Ο πρώτος που θα κατάφερνε επιτυχή μέτρηση, θα είχε πετύχει τηλεμεταφορά στον πραγματικό κόσμο.

Και ο νικητής είναι...

Όπως συμβαίνει με τις μεγάλες εφευρέσεις, έτσι και με την τηλεμεταφορά τουλάχιστον τέσσερις ομάδες επιστημόνων συναγωνίζονται για την πρωτιά. Στο τέλος του 1997 ο Αυστριακός φυσικός Αντόν Τσίλινγκερ και η ομάδα του, που έκαναν το πείραμα του Ίνσμπρουκ, κατάφεραν να τηλεμεταφέρουν φωτεινή κβαντική πληροφορία σε απόσταση ενός μέτρου με επιτυχία 25% χρησιμοποιώντας τη μέθοδο μέτρησης Bell-state που είχε προτείνει τρία χρόνια νωρίτερα ο Σάντου Ποπέσκου στο Κέμπριτζ. Έναν επιτυχημένο εναλλακτικό τρόπο μέτρησης εφάρμοσε και η ομάδα του Φραντσέσκο ντε Μαρτίνι στη Ρώμη το καλοκαίρι του 1997, αλλά τα αποτελέσματα δεν δημοσιεύθηκαν πριν από το Μάρτιο της επόμενης χρονιάς. Από την εκτενή ανάλυση των αποτελεσμάτων των παραπάνω πειραμάτων οι επιστήμονες σχημάτισαν μια εικόνα σχετικά με τις αδυναμίες που υπήρχαν στον απόλυτο έλεγχο των κβαντικών συστημάτων και άνοιξε ο δρόμος για τα πειράματα που ακολούθησαν - αυτή τη φορά στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.

Το πείραμα του Ίνσμπρουκ ξεκινά με ένα βραχύ παλμό υπεριώδους λέιζερ. Περνώντας μέσα από τον κρύσταλλο, αυτός ο παλμός παράγει ένα ζεύγος από συσχετισμένα φωτόνια Α και Β, που ταξιδεύουν στην Άλις και τον Μπομπ αντίστοιχα. Αντικατοπτρίζοντας τον παλμό πίσω μέσα από τον κρύσταλλο, ο παλμός δημιουργεί δύο ακόμη φωτόνια C και D. Ένας πολωτής προετοιμάζει το φωτόνιο D σε κάποια συγκεκριμένη κβαντική κατάσταση X. Το φωτόνιο C ανιχνεύεται, επιβεβαιώνοντας ότι το Χ έχει σταλεί στην Άλις. Η Άλις συσχετίζει το Α με το Χ χρησιμοποιώντας ένα διαχωριστή ακτίνας (beam splitter). Αν ανιχνεύσει ένα φωτόνιο σε κάθε ανιχνευτή (γεγονός που συμβαίνει με ποσοστό 25%), ενημερώνει τον Μπομπ που με τη σειρά του χρησιμοποιεί ένα beam splitter για να επαληθεύσει ότι το φωτόνιό του έχει αποκτήσει την πολικότητα του X, γεγονός που δηλώνει επιτυχή τηλεμεταφορά.

Λίγους μήνες αργότερα η ομάδα του Ρέιμοντ Λαφλάμ (Raymond Laflamme) στο Los Alamos National Laboratory του Νιου Μέξικο πραγματοποίησε ένα τεράστιο βήμα: την τηλεμεταφορά κβαντικής πληροφορίας πυρήνων ατόμου αντί φωτονίων. Έτσι, δικαίως κέρδισαν τη φήμη για την πραγματοποίηση της πρώτης ολοκληρωμένης τηλεμεταφοράς. Βέβαια, η μέθοδός τους είχε και αυτή περιορισμούς ως προς το είδος των σωματιδίων αλλά και την απόσταση της τηλεμεταφοράς. Ωστόσο και τα τρία παραπάνω πειράματα είχαν να κάνουν με συγκεκριμένες κβαντικές ιδιότητες, όπως το σπιν και η πολικότητα. Αυτοί οι περιορισμοί είχαν ως αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει η φήμη πως ένα τέταρτο πείραμα που έγινε την ίδια περίοδο ήταν η πρώτη κανονική τηλεμεταφορά. Το πείραμα, επικεφαλής του οποίου ήταν ο Τεξανός Τζεφ Κιμπλ (Jeff Kimble), έλαβε χώρα στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και επιτεύχθηκε η τηλεμεταφορά ολόκληρων φωτονίων και όχι μόνο ενός ή δυο κβαντικών τους ιδιοτήτων.

Το 1998 ήταν η χρονιά της τηλεμεταφοράς. Από τέσσερα πειράματα προέκυψε ότι είναι εφικτή και μάλιστα με διάφορους τρόπους. Και τα τέσσερα όμως δεν είχαν εύρος δράσης μεγαλύτερο από μερικά μέτρα. Οι μελλοντικές εφαρμογές της τηλεμεταφοράς, όπως η κβαντική κρυπτογραφία και οι κβαντικοί υπολογιστές, έχουν σκοπό να την ταξιδέψουν πολλά μέτρα ή και χιλιόμετρα μακριά. Τα τελευταία τρία χρόνια, αρκετή πρόοδος έχει σημειωθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Το 2003 ο Νικολά Γκισίν και οι μαθητές του στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, με τη βοήθεια της οπτικής των ινών κατάφεραν να πραγματοποιήσουν τηλεμεταφορά σε απόσταση δύο χιλιομέτρων, χρησιμοποιώντας οπτική ίνα σε σπείρες μεταξύ δύο εργαστηρίων που απείχαν 55 μέτρα. Ένα χρόνο αργότερα, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιέννης έσπασαν το ρεκόρ της απόστασης ξανά, αυτή τη φορά στην ύπαιθρο, επιτυγχάνοντας τηλεμεταφορά από τη μια όχθη του Δούναβη στην άλλη, σε μια απόσταση 500 μέτρων, ξεπερνώντας με επιτυχία τα φυσικά εμπόδια της υγρασίας και της αλλαγής της θερμοκρασίας.

Και τώρα τι θα γίνει;

Όσο εντυπωσιακά και αν είναι τα παραπάνω πειράματα, απέχουν πολύ από εκείνα που αφορούν στην κβαντική τηλεμεταφορά μεγάλων αντικειμένων, δεδομένου ότι προκύπτουν δύο σημαντικά προβλήματα. Πρώτον, κάποιος χρειάζεται ένα ζεύγος από δύο συσχετισμένα αντικείμενα του ίδιου είδους και, δεύτερον, το τηλεμεταφερόμενο αντικείμενο πρέπει να απομονωθεί εντελώς από το περιβάλλον του. Στην περίπτωση που οποιαδήποτε πληροφορία διαρρεύσει από ή προς το περιβάλλον, η κβαντική κατάσταση του αντικειμένου υποβιβάζεται - αυτή η διαδικασία ονομάζεται Συμφασική Υπέρθεση (Decoherence).

Είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε πώς μπορούμε να επιτύχουμε την απόλυτη απομόνωση μεγάλων αντικειμένων, πόσο μάλλον ζωντανών οργανισμών που αναπνέουν αέρα και εκλύουν θερμότητα. Αλλά ποιος ξέρει; Μια μεγάλη έρευνα στην τεχνολογία της τηλεμεταφοράς έχει πλέον ξεκινήσει, με πειράματα στα οποία δοκιμάζονται διάφορα υλικά και συσκευές τηλεμεταφοράς. Ταυτόχρονα θετική είναι η εξέλιξη και στην έρευνα για την επίτευξη συσχέτισης (entanglement) αλλά και για τη δημιουργία προηγμένων κβαντικών υπολογιστών που θα διαχειρίζονται τους απέραντους όγκους πληροφορίας που απαιτεί η τηλεμεταφορά. Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο όγκος πληροφορίας για την κωδικοποίηση των ατόμων που απαρτίζουν μια κούπα καφέ με τους συμβατικούς υπολογιστές απαιτεί υπολογιστικό χρόνο που ξεπερνά πολλές φορές την ηλικία του σύμπαντος, θα συνειδητοποιήσει ότι μόνο με τη βοήθεια των κβαντικών υπολογιστών θα μπορούσε αυτό να επιτευχθεί. Συσκευές που θα αποσυνθέτουν και θα ανασυνθέτουν την ύλη, πιθανόν με τη χρήση της νανοτεχνολογίας, έχουν συμπεριληφθεί και αυτές στο μελλοντικό πρόγραμμα. Σε μερικά χρόνια, λοιπόν, ίσως δούμε να γίνονται η τηλεμεταφορά μορίων και η χρήση των πρώτων κβαντικών υπολογιστών, ενώ μάλλον θα χρειαστούμε τουλάχιστον πενήντα με εκατό χρόνια ακόμη για να μπορούμε να τηλεμεταφέρουμε με ασφάλεια ζωντανούς οργανισμούς και –γιατί όχι;– και εμάς τους ίδιους. Τι είπα; Ασφάλεια; Μήπως θα έπρεπε να αρχίσουμε και την έρευνα για τη σύνταξη ολοκληρωμένων «Εγχειριδίων Λειτουργίας για την Ασφαλή Χρήση των Τηλεθαλάμων» για τα εγγόνια μας;

Το πειραματικό μοντέλο

Το ιδεατό μοντέλο της κβαντικής τηλεμεταφοράς βασίζεται σε έναν αποστολέα, την Άλις, και έναν αποδέκτη, τον Μπομπ, που μοιράζονται ένα ζεύγος συσχετισμένων σωματιδίων Α και Β (πράσινο). Η Άλις έχει ένα σωματίδιο Χ με άγνωστες κβαντικές ιδιότητες (μπλε) και κάνει μια μέτρηση Bell-state στα σωματίδια Α και Χ, παίρνοντας ένα από τα τέσσερα δυνατά αποτελέσματα. Στη συνέχεια, πληροφορεί τον Μπομπ για το αποτέλεσμα, χρησιμοποιώντας κάποιο συμβατικό τρόπο επικοινωνίας. Με βάση τα αποτελέσματα της Άλις, ο Μπομπ αφήνει το σωματίδιο Β απείραχτο (1) ή το περιστρέφει (2, 3, 4). Στο τέλος κρατά στα χέρια του ένα τέλειο αντίγραφο του Χ.

Ένα βασικό σύστημα τηλεμεταφοράς αποτελείται από δύο ανθρώπους. Ας τους ονομάσουμε Άλις και Μπομπ. Η Άλις θέλει να στείλει στον Μπομπ, ο οποίος βρίσκεται μακριά, ένα φωτόνιο (Χ) μέσω τηλεμεταφοράς. Για την ακρίβεια θέλει να του στείλει μονο μία ιδιότητα του φωτονίου, που λέγεται πολικότητα και είναι η φορά με την οποία αυτό ταλαντώνεται. Η Άλις δεν πρέπει να παρατηρήσει το Χ και να στείλει στον Μπομπ το αποτέλεσμα, δεδομένου ότι η μέτρηση θα το αλλάξει (σύμφωνα με την αρχή της αβεβαιότητας του Χάιζενμπεργκ) και έτσι το αποτέλεσμα δεν θα αντιπροσωπεύει πλέον την πραγματικότητα του αυθεντικού φωτονίου. Το κλειδί για την τηλεμεταφορά του X είναι το φαινόμενο της συσχέτισης (entanglement). Αυτό που χρειάζεται είναι δύο ακόμη φωτόνια Α και Β που έχουν δημιουργηθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι ένα συσχετισμένο ζεύγος (δηλαδή ό,τι συμβαίνει στο Α ταυτόχρονα συμβαίνει και στο Β). Το Α το κρατά η Άλις και το Β στέλνεται κατευθείαν στον Μπομπ. H Άλις παίρνει το Α και το συνδυάζει με το Χ. Για την ακρίβεια μετρά το Α και το Χ μαζί, με μια ειδική μέθοδο που ονομάζεται μέτρηση Bell-state, ενεργοποιώντας τη συσχέτιση μεταξύ τους.

Αυτή η μέτρηση κάνει δύο πράγματα: Αναγκάζει το Χ να χάσει την αυθεντική κβαντική του ταυτότητα και ταυτόχρονα προκαλεί μια στιγμιαία αλλαγή στο Β που έχει ο Μπομπ. Τώρα το Β μπορεί να έχει ίδια πολικότητα με το X ή κάποια πολικότητα «σχετική» με του Χ, κάτι που καθορίζει η μέτρηση Bell-state. O Μπομπ δεν γνωρίζει τι από τα δύο συμβαίνει και για να μάθει πρέπει να δεχτεί ένα μήνυμα από την Άλις χρησιμοποιώντας προφανώς κάποιον κλασικό τρόπο επικοινωνίας (τηλεφώνημα, e-mail κ.λπ. – μην πάει μακριά το μυαλό σας) που θα του δώσει το αποτέλεσμα της μέτρησης Bell-state. Με αυτή τη μέτρηση ο Μπομπ θα μετατρέψει (αν δεν είναι ήδη έτοιμο) το B σε ακριβές αντίγραφο του X. H μετατροπή που πρέπει να εφαρμόσει εξαρτάται από το αποτέλεσμα της μέτρησης της Άλις. Υπάρχουν τέσσερις πιθανότητες που αντιπροσωπεύουν τις τέσσερις κβαντικές σχέσεις μεταξύ A και Χ. Το ποια από αυτές μετρά η Άλις είναι κάτι τυχαίο και δεν έχει να κάνει με την αρχική κατάσταση του Χ. Έτσι, ο Μπομπ δεν γνωρίζει πώς να επεξεργαστεί το φωτόνιο μέχρι να επικοινωνήσει με την Άλις που θα τον πληροφορήσει τι βρήκε. Ίσως πρέπει, για παράδειγμα, να περιστρέψει το φωτόνιο κατά 180ο ή απλώς να μην κάνει τίποτε απολύτως.

Τι σχέση έχει η τηλεμεταφορά με την κβαντική φυσική;

Μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο κάπου στην Αυστρία, το 1997, η πρώτη τηλεμεταφορά έλαβε χώρα. Πάνω στον εργαστηριακό τους πάγκο, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ κατάφεραν να καταστρέψουν μερικά «κομματάκια» από φως και να φτιάξουν ακριβή αντίγραφά τους ένα μέτρο πιο πέρα. Το φως, πίσω από την ιδιαίτερα οικεία για τον άνθρωπο μορφή του, κρύβει μεγάλα ερωτήματα. Τι είναι; Πώς συμπεριφέρεται; Και πώς είναι δυνατόν να εξαφανίζεται σε ένα σημείο και να εμφανίζεται κάπου αλλού την επόμενη στιγμή; Για να κατανοήσουμε την επιστήμη της τηλεμεταφοράς θα πρέπει να ασχοληθούμε με τη φύση του φωτός, ένα ζήτημα που απασχόλησε τους επιστήμονες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και από αυτό προέκυψε ένας νέος ανατρεπτικός τρόπος κατανόησης των φυσικών νόμων. Η κβαντική φυσική άνοιξε νέους ορίζοντες στην ανθρώπινη αντίληψη για τα πάντα και δημιούργησε μια σειρά από καινούργιες αρχές που βοηθούν στη μελέτη του σύμπαντος με πολύ πιο χαοτικό, φυσικό τρόπο.

Τα κβάντα

Στις 7 Οκτωβρίου του 1900 ο Μαξ Πλανκ, καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, στην προσπάθειά του να εξηγήσει την ακτινοβολία του μελανού σώματος (Black Body Radiation) με βάση τους νόμους της θερμοδυναμικής, αναγκάστηκε να χωρίσει την ενέργεια σε μικροσκοπικά, στοιχειώδη μέρη, τα κβάντα, εισάγοντας μια καινούργια σταθερά, h=6,6x10-27 ergsecond, που ονομάζεται σταθερά Πλανκ. Έτσι συνέβη η μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της φυσικής, αφού για πρώτη φορά, από την εποχή του Νεύτωνα, κάποιος υπονοούσε πως η ενέργεια δεν είναι συνεχής αλλά χωρίζεται σε πεπερασμένα, μετρήσιμα μέρη. Χάρη σε αυτή την ανακάλυψη ο Πλανκ κέρδισε Νόμπελ Φυσικής το 1918 και ορίστηκε η αρχή της κβαντικής θεωρίας. Ιδιοφυή μυαλά, όπως του Αϊνστάιν, επηρεασμένα από την καινούργια αποκάλυψη, οδηγήθηκαν γρήγορα σε νέες ανακαλύψεις, όπως η εξήγηση για το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο και ο κβαντισμός του φωτός σε στοιχειώδη μέρη, τα φωτόνια. Κατόπιν, χρειάστηκαν τουλάχιστον δύο δεκαετίες για να εδραιωθεί η νέα θεωρία των κβάντα, ως η σημαντικότερη ανακάλυψη για τις λειτουργίες του μικρόκοσμου. Με την ατελείωτη σειρά πειραμάτων πάνω στη φύση του φωτός, που έγιναν τα επόμενα χρόνια, επιβεβαιώθηκε η νέα θεωρία αλλά ταυτόχρονα προέκυψε το εξής παράδοξο: Το φως συμπεριφερόταν άλλοτε σαν να είναι κύμα και άλλοτε σαν να αποτελείται από σωματίδια. Για την ακρίβεια επαληθεύτηκε ότι, όταν δεν ψάχνουμε για φωτόνια, η συμπεριφορά του είναι καθαρά κυματική. Όταν όμως θελήσουμε να παρατηρήσουμε φωτόνια, η συμπεριφορά του είναι ξεκάθαρα σωματιδιακή! Για την κλασική φυσική κάτι τέτοιο είναι ανήκουστο και ξεφεύγει πολύ από τα όρια του λογικού. H μεγάλη κρίση είχε ξεκινήσει και η σειρά από τα κβαντικά μυστήρια που ακολούθησαν άναψε την πρώτη σπίθα στη φαντασία για την πραγματοποίηση τηλεμεταφοράς.

Μια αβέβαιη φύση

Τα πρώτα σημάδια πως ο υλικός κόσμος είναι πολύ διαφορετικός από αυτό που δείχνει φάνηκαν το 1909, όταν οι ερευνητές Χανς Γκάιγκερ και Έρνεστ Μάρσντεν ανακάλυψαν ότι τα σωματίδια α (πυρήνες ηλίου) παρουσιάζουν κβαντικές ιδιότητες. Μερικά χρόνια αργότερα ο Νιλς Μπορ ανακάλυψε ότι τα ηλεκτρόνια στα άτομα της ύλης μπορούν να πάρουν μόνο συγκεκριμένες ενεργειακές τιμές, αποδεικνύοντας ότι και η ύλη αποτελείται από κβάντα και κερδίζοντας το Νόμπελ Φυσικής το 1922. Το επόμενο μεγάλο βήμα οφείλεται στον Βέρνερ Χάιζενμπεργκ (Werner Heisenberg) με τη νέα κβαντική θεωρία, γνωστή και ως κβαντομηχανική, που περιγράφει τους μηχανισμούς του μικρόκοσμου με πραγματικά πρωτόγνωρο για την εποχή τρόπο. Ο Χάιζενμπεργκ, στην προσπάθειά του να εξηγήσει τα παράξενα καπρίτσια της ύλης σε υποατομικό επίπεδο, κατέληξε σε ένα θεώρημα γνωστό και ως «αρχή της αβεβαιότητας», σύμφωνα με την οποία «είναι αδύνατον να μετρήσουμε με απόλυτη ακρίβεια τη θέση και την ορμή ενός σωματιδίου». Μάλιστα, η αρχή της

αβεβαιότητας υποστηρίζει ότι όσο πιο ακριβείς είμαστε στη μια μέτρηση τόσο περισσότερο σφάλουμε στην άλλη. Αυτή η θεώρηση αποτέλεσε το μήλον της έριδας για την επιστημονική κοινότητα της εποχής, καθώς κατέρριπτε τον ντετερμινισμό. Έκτοτε, η αρχή της αβεβαιότητας επιβεβαιώνεται συνεχώς στα εργαστήρια φυσικής παρουσιάζοντας μια συμπεριφορά της ύλης που φαίνεται να εξαρτάται από τη μέτρηση που κάνουμε κάθε φορά! Έτσι, μια ιδιαίτερη σχέση προκύπτει μεταξύ του παρατηρητή και του αντικειμένου παρατήρησης. Η σχέση αυτή μπορούμε να πούμε πως αποδεικνύει τις άπειρες παράλληλες πιθανότητες του κβαντικού κόσμου που συμβαίνουν κάθε χρονική στιγμή!

Η αρχή του Χάιζενμπεργκ πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορούμε ποτέ να «διαβάσουμε» τέλεια ένα αντικείμενο, ώστε να το τηλεμεταφέρουμε, δεδομένου ότι οι μετρήσεις της θέσης του και της ταχύτητας ή της ορμής του θα περιέχουν λάθη. Η αρχή της αβεβαιότητας ισχύει και για άλλα ζεύγη μεγεθών, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η μέτρηση της ακριβούς κβαντικής κατάστασης ενός αντικειμένου. Παρ’ όλα αυτά, μια τέτοια μέτρηση θα ήταν απαραίτητη για να αποκτήσουμε όλη την πληροφορία που χρειάζεται για τη δημιουργία ενός απόλυτα όμοιου αντίγραφου. (Στο Star Trek υπάρχει ο «αποζημιωτής Χάιζενμπεργκ» που με κάποιο μαγικό τρόπο λύνει το πρόβλημα.) Η επιστημονική λύση δόθηκε από μια ομάδα επιστημόνων το 1993, όταν ανακάλυψαν έναν πρακτικό τρόπο χρήσης της κβαντομηχανικής για τηλεμεταφορά χωρίς να καταργείται η αρχή του Χάιζενμπεργκ, αξιοποιώντας μια πολύ παράξενη ιδιότητα της κβαντομηχανικής που ονομάζεται συσχέτιση (entanglement).

Μια παράξενη σχέση από απόσταση

Με βάση την «κοινή λογική» αντιμετωπίζουμε τα ξεχωριστά αντικείμενα σαν να είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους. Το καθένα έχει τη δική του πορεία, εκτός αν συνδέονται μεταξύ τους με κάποιους απτούς φυσικούς μηχανισμούς. Στον κβαντικό κόσμο, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εάν ένα σωματίδιο αλληλεπιδράσει με κάποιο σώμα (κάποιο άλλο σωματίδιο ίσως), τότε τα δύο αυτά δένονται μεταξύ τους με πολύ ισχυρό τρόπο. Κατά μια έννοια σταματούν να συμπεριφέρονται ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και μπορούν να περιγραφούν μόνο σε σχέση μεταξύ τους, λες και είναι συνδεδεμένα με κάποιο φυσικό σύνδεσμο. Το φαινόμενο κβαντικής συσχέτισης ισχύει είτε η απόσταση μεταξύ των σωματιδίων είναι ένα χιλιοστό είτε είναι 10.000.000 έτη φωτός, ενώ μοιάζει να συμβαίνει ακαριαία, δηλαδή έξω από το χώρο και το χρόνο. Το παράδοξο αυτό είναι γνωστό και ως παράδοξο EPR –από τους τρεις επιστήμονες (Αϊνστάιν, Ποντόσκι, Ρόζεν) που ανέλυσαν τις συνέπειες της συσχέτισης σε μεγάλες αποστάσεις–, ενώ ο ίδιος ο Αϊνστάιν το αποκαλούσε, πολύ εύστοχα, «spooky action at a distance», δηλαδή «παράξενη σχέση από απόσταση».

Το παράδοξο EPR, όπως αποδείχθηκε και πειραματικά, αποτελεί τη βάση τόσο της τηλεμεταφοράς όσο και των κβαντικών υπολογιστών.

Πολλοί είναι εκείνοι που προσπάθησαν να δώσουν μια εξήγηση στο παράδοξο, ανάμεσα στους οποίους και ο Ιρλανδός Τζον Μπελ (John Bell) που εργαζόταν στο ερευνητικό κέντρο CERN, στην Ελβετία. Το 1964 o Μπελ απέδειξε ένα θεώρημα, σύμφωνα με το οποίο το φαινόμενο της συσχέτισης μπορεί να ανιχνευτεί μόνο αν δεν γνωρίζουμε από πριν τα χαρακτηριστικά των αντικειμένων προς μέτρηση διαφορετικά τα αποτελέσματα των μετρήσεων δεν υπακούουν στους νόμους της κβαντομηχανικής. Η παρατήρηση αυτή του Μπελ εισάγει φιλοσοφικά ερωτηματικά για την αντικειμενικότητα της ίδιας της επιστήμης. Ένα, πάντως, από τα πιο εντυπωσιακά συμπεράσματα που προκύπτει από τη συσχέτιση είναι ότι όλο το σύμπαν πρέπει να συνδέεται με αυτό τον παράξενο δεσμό, σε υποατομικό επίπεδο, αφού πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια ολόκληρη η ύλη του ήταν συγκεντρωμένη σε μια μικροσκοπική κουκκίδα. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε απειροελάχιστη μεταβολή στη φύση επηρεάζει έστω και σε πολύ μικρό βαθμό, ακαριαία, όλο το σύμπαν.

Τι κρύβεται πίσω από την ύλη;

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι θεωρητικοί άρχισαν να αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της συσχέτισης όχι μόνο σαν ένα γρίφο που τους εισάγει βαθύτερα στον κβαντικό κόσμο, αλλά και σαν ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει νέες μορφές επικοινωνίας και υπολογισμών. Ήταν ο χαμένος κρίκος μεταξύ της κβαντομηχανικής και μιας άλλης ραγδαία ανερχόμενης επιστήμης, της θεωρίας της πληροφορίας (Information Theory). Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία η θεμελιώδης ουσία πίσω από τα άτομα, τα ηλεκτρόνια, τα φωτόνια και τα quark φαίνεται πως δεν είναι ύλη αλλά πληροφορία.

Η πληροφορία είναι ο «εκφραστής» της ύλης και αλληλεπιδρά με αυτή, ενώ κάθε επεξεργασία της είναι εφικτή μόνο με φυσικά μέσα.

Και επειδή σε υποατομικό επίπεδο οι φυσικές αλληλεπιδράσεις σημαίνουν κβαντική μηχανική, αν καταφέρουμε να αποκτήσουμε άριστο έλεγχο σε κάποιο σύστημα σε κβαντικό επίπεδο, ειδικά αν δαμάσουμε τη δύναμη της συσχέτισης (entanglement), θα έχουμε μπροστά μας ένα απίστευτο εργαλείο διαχείρισης, αποστολής και επεξεργασίας πληροφορίας.

Αυτός μοιάζει να είναι και ο υπέρτατος σκοπός της νέας επιστήμης που ονομάζεται επιστήμη κβαντικής πληροφορίας (quantum information science), της οποίας η τηλεμεταφορά και οι κβαντικοί υπολογιστές είναι οι δύο πιο εντυπωσιακές εφαρμογές.

Τηλεμεταφορά και φαντασία

Η ιδέα ότι άνθρωποι και πράγματα εξαφανίζονται από ένα σημείο για να εμφανιστούν μυστηριωδώς σε κάποιο άλλο, χιλιόμετρα μακριά, δεν είναι καινούργια. Εδώ και χιλιάδες χρόνια τόσο σε μυστικιστικά κείμενα της Ανατολής όσο και στους μύθους του δυτικού πολιτισμού υπάρχει η έννοια της μεταφοράς της ύλης με τη βοήθεια «υπερφυσικών» δυνάμεων. Ο Βούδας αναφέρεται να εξαφανίζεται από την Ινδία για να εμφανιστεί αμέσως μετά στη Σρι Λάνκα, ενώ στη Βίβλο γίνεται λόγος για την τηλεμεταφορά του Φιλίππου με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Στην καθολική χριστιανική φιλολογία αναφέρονται συχνά περιπτώσεις bilocation, το φαινόμενο δηλαδή της ταυτόχρονης ύπαρξης ενός ατόμου σε δύο διαφορετικά σημεία.

Πολλές από αυτές τις ενδιαφέρουσες ιστορίες κέντρισαν το ενδιαφέρον του Νεοϋορκέζου Τσαρλς Χόι Φορτ (Charles Hoy Fort) που το 1919 εξέδωσε το The Book of the Damned, το πρώτο από μια σειρά βιβλίων που είναι γεμάτα ημιφανταστικές ιστορίες μεταφυσικής με ψάρια και βατράχια να πέφτουν από τον ουρανό και μυστηριώδεις εμφανίσεις και εξαφανίσεις ατόμων. Στο τρίτο βιβλίο της σειράς, με τίτλο Lo! (1931), ο Φορτ χρησιμοποιεί έναν καινούργιο όρο: τηλεμεταφορά (teleportation). Για τον Φορτ η τηλεμεταφορά είναι μια διαδικασία βασισμένη σε ένα μείγμα φυσικών και μεταφυσικών δυνάμεων που πλαισιώνονται από μεγάλη δόση φαντασίας και υπερβολής, ένα συνονθύλευμα γεγονότων και μύθων. Στη «χρυσή εποχή» της επιστημονικής φαντασίας (1930-1950) μια πιο τεχνολογική προσέγγιση της τηλεμεταφοράς άρχισε να αποκτά υπόσταση. Βασιζόμενοι στην ανατρεπτική εξέλιξη της έρευνας των φυσικών επιστημών από τις αρχές του αιώνα, οι συγγραφείς έγραψαν για διαπλανητικά και διαστρικά ταξίδια με τη χρήση πολύ προηγμένων τρόπων μετακίνησης, που χρησιμοποιούνται με την άνεση που κάποιος χρησιμοποιεί το ασανσέρ στην πολυκατοικία του.

Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ στον Professor Challenger (1927) γράφει για τη Μηχανή Αποσύνθεσης, ο Τζορτζ O. Σμιθ περιγράφει την «τράπεζα ύλης» για την αποσύνθεση και την ανασύνθεση τηλεμεταφερόμενης ύλης στο Special Delivery (1945), o Ε.Α. van Vogt στο The Mixed Men (1952) εξηγεί δύο τρόπους τηλεμεταφοράς, ενώ οι ήρωες των κόμικς της Marvel μπορούν να ταξιδέψουν μακριά μέσω των εξελιγμένων μηχανημάτων που κατασκευάζουν «τρελοί» επιστήμονες. O George Langelaan στο διάσημο διήγημά του Η μύγα του 1957 (που ένα χρόνο αργότερα έγινε κινηματογραφική ταινία) περιγράφει την τρομακτική πλευρά της τηλεμεταφοράς: Μια μύγα μπαίνει κατά λάθος στο θάλαμο τηλεμεταφοράς μαζί με τον ήρωα, με αποτέλεσμα να αναμειγνύονται τα μόρια του εντόμου με του ανθρώπου και να δημιουργείται ένα τέρας που μάταια προσπαθεί να αντιστρέψει το φαινόμενο.

Πολλά ακόμη γνωστά και άγνωστα μυθιστορήματα, τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες παρουσιάζουν θαλάμους τηλεμεταφοράς, με πιο διαδεδομένη την πασίγνωστη τηλεοπτική σειρά Star Trek που πρωτοξεκίνησε το 1967 και που παίζεται μέχρι και σήμερα. Στο Star Trek το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Enterprise είναι εξοπλισμένo με ειδικά transporters που τηλεμεταφέρουν στιγμιαία τους κοσμοναύτες του. Υπάρχει ένας σαρωτής σε κβαντικό επίπεδο που «διαβάζει» όλα τα υποατομικά σωματίδια του τηλεμεταφερόμενου ατόμου και τα υλοποιεί στο σημείο άφιξης. Ένα υπερεξελιγμένο φαξ δηλαδή!

...Ο Αλέξανδρος κοίταξε τους καταπράσινους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, απαλλαγμένους εδώ και χρόνια από τα καυσαέρια και το μποτιλιάρισμα των αυτοκινήτων, χάρη στην τεχνολογία της Tηλεμεταφοράς, και σκέφτηκε ότι ήταν η κατάλληλη ώρα για το ραντεβού του με τον παιδικό του φίλο Μάρκο, στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας. Εδώ και τρία χρόνια ο Μάρκος εργαζόταν σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παροχής Tηλεμεταφοράς TSP (Teleport Service Provider) στη Ρωσία ως υπεύθυνος για τα συστήματα ασφαλούς ταξινόμησης της ύλης στα Yπερδοχεία των Tηλεθαλάμων. Τα Yπερδοχεία ήταν ειδικές δεξαμενές σε κάθε θάλαμο, στις οποίες αποθηκεύονταν ταξινομημένα τα μόρια της διασπώμενης ύλης έπειτα από κάθε Tηλεμεταφορά. Ήταν τα ίδια μόρια άνθρακα, οξυγόνου, υδρογόνου και αζώτου (αναφέροντας τα πιο βασικά) από την αποσύνθεση του κάθε χρήστη που αποχωρούσε από το θάλαμο, που χρησιμοποιούνταν για την επανασύνθεση κάποιου άλλου που ερχόταν στο θάλαμο, μια διαδικασία που εξοικονομούσε ύλη, αλλά και χρήμα. Χάρη σε αυτή την «έξυπνη» ιδέα διαδόθηκε η Tηλεμεταφορά σε κάθε γωνιά του κόσμου. Ο Μάρκος κατείχε πολύ καλά την τεχνολογία της τηλεμεταφοράς. «Μεταξύ των υπερδοχείων δεν είσαι τίποτε άλλο παρά πληροφορία...» του είχε πει κάποτε χαμογελώντας, «...ένας όγκος δεδομένων που χάρη στις κβαντικές ιδιότητες του φωτός και της ύλης μπορεί να πάει παντού. Ας είναι καλά οι κβαντικοί υπολογιστές...». Βέβαια ο Αλέξανδρος δεν μπορούσε να ξεχάσει πόσο σοβαρό γινόταν ξαφνικά το πρόσωπο του Μάρκου κάθε φορά που συζητούσαν για πιθανά σφάλματα στη διαδικασία. «Η Tηλεμεταφορά είναι το πιο ασφαλές μέσο» έλεγε εκείνος ψυχρά. Δεν είχε περάσει ένα δευτερόλεπτο από τη στιγμή που ο Αλέξανδρος πίεσε το πλήκτρο αποσύνθεσης μέσα στον Tηλεθάλαμο, όταν ένας εκκωφαντικός θόρυβος τον έκανε να κοκαλώσει. Τα γουρλωμένα μάτια του για πρώτη φορά αντίκριζαν μια μικρή κόκκινη φωτεινή επιγραφή στο πάνω μέρος του θαλάμου που τώρα αναβόσβηνε νευρικά: «Data Error!»...

Ελληνική πατέντα κινεί τη Φεράρι

Του Γιάννη Κρητικού
jkritikos@pegasus.gr

Με μια νέα εφεύρεση, πολύ πιο ενδιαφέρουσα, από το διεθνώς βραβευμένο «διαφορικό χωρίς γρανάζια», που πρωτοπαρουσίασε πριν από 25 χρόνια, προκάλεσε σάλο με πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες, ο μηχανουργός Θεόδωρος Tσιριγγάκης έρχεται να ταράξει και πάλι τα νερά της παραγωγής νέων τεχνολογιών στη χώρα μας.

Mε τη συμβολή του γιου του Bασίλη κατασκεύασαν έναν εντελώς διαφορετικό μηχανισμό μετάδοσης κίνησης με καμπυλοειδή γρανάζια, που μεταδίδει σύνθετες κινήσεις, περιστροφικές και παλινδρομικές, εξασφαλίζοντας πολλά πλεονεκτήματα έναντι των αντίστοιχων γνωστών έως τώρα διαφορικών.

Mε τον νέο μηχανισμό, που έχει εφαρμογές τόσο σε αυτοκίνητα όσο και σε ελικόπτερα, προπέλες, ανεμογεννήτριες, αντλίες και κάθε είδους μηχανή, ο Θόδωρος και ο Bασίλης Tσιριγγάκης εισάγουν και νέο επιστημονικό όρο στην τεχνολογία, τη «θεωρία της κινηματικής των καμπυλών».

«Hδη για τη θεωρία μας δείχνουν ενδιαφέρον και τη μελετούν πανεπιστήμια, κυρίως στην Aμερική, και μας αναφέρουν ως πηγή σε πολλές εργασίες τους», λέει στο «Eθνος της Kυριακής» ο Θόδωρος Tσιριγγάκης.

Oι εφαρμογές
«O μηχανισμός που επινοήσαμε μπορεί να εφαρμοστεί στα αυτοκίνητα, βελτιώνοντας σημαντικά την ασφάλεια και την απόδοσή τους. Eξουδετερώνει τους κραδασμούς και αποτρέπει την ανεξέλεγκτη περιστροφή των τροχών, το γνωστό σπινάρισμα, σε δύσκολες συνθήκες, όπως βροχή, χιόνια, λάσπες.

Hδη μεγάλες εταιρείες έχουν δείξει ενδιαφέρον για εφαρμογές και μαζική παραγωγή του νέου μηχανισμού, όπως η «MKB» που ασχολείται με την κατασκευή διαφορικών και ενδιαφέρεται να το χρησιμοποιήσει κατ αρχάς σε ειδικού τύπου μεγάλα οχήματα. H εταιρεία «ZF» ενδιαφέρεται να την εφαρμόσει σε κιβώτια ταχυτήτων και σε μειωτήρες ελικοπτέρων! Eνδιαφέρον έδειξε και η αυτοκινητοβιομηχανία «Mερτσέντες», μέσω της «MKB», για μελλοντικές εφαρμογές σε οχήματα. Hδη το χρησιμοποιεί η Φεράρι, ενώ γίνεται προετοιμασία για εφαρμογή και σε άλλα αυτοκίνητα «Φόρμουλα 1», όπου και δοκιμάζονται στις μεγάλες ταχύτητες, οι ξεχωριστές ιδιότητες του μηχανισμού.

Hδη και η εταιρεία «Σουμπαρού» άρχισε να χρησιμοποιεί μια δική της παραλλαγή, του νέου μηχανισμού. Mάλιστα εκπρόσωπος της εταιρείας παραδέχτηκε ότι χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από τη δική μας εφεύρεση. Tην εφεύρεσή μας, υποστήριξε ο καθηγητής, διευθυντής του Eργαστηρίου Δυναμικής και Kατασκευών του Mετσόβιου Πολυτεχνείου Kωνσταντίνος Σπέντζας, που τεκμηρίωσε και συνέβαλε στην κατοχύρωση της πατέντας.

Χορηγοί και... κατάσκοποι
Aπό την ελληνική εταιρεία «Inform P. Lycos» ο κ. Nίκος Λύκος μάς πρόσφερε, για αρκετά χρόνια, οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη για να παράγουμε νέα τεχνολογία και είναι ο φορέας που στάθηκε συνεχώς στο πλευρό μας.

Tεχνικοί σ' όλο τον κόσμο από τη «βιομηχανική κατασκοπεία» προσπαθούν να το αντιγράψουν και ως τώρα», μας εξηγεί ο κ. Θ. Tσιριγγάκης, «τεχνικοί σε περισσότερες από 10 εταιρείες, ανάμεσά τους της Xόντα, της BMW, της Xιτάτσι, της Tζένεραλ Mότορς κ.ά., προσπάθησαν ανεπιτυχώς να πατεντάρουν τον μηχανισμό μας ή παραλλαγές του και έχουν απορριφθεί οι αιτήσεις τους κυρίως στον αμερικάνικο Oργανισμό κατοχύρωσης πατεντών, επειδή είναι κατοχυρωμένη η εφεύρεση στο όνομά μας».

Aπό το εργαστήριο της οικογένειας Tσιριγγάκη στον Bοτανικό, περνούν συχνά πανεπιστημιακές ομάδες από Aθήνα, Πάτρα, αλλά και τεχνικοί από διάφορες βιομηχανίες και συνεργάζονται στην επισκευή δύσκολων τμημάτων από μηχανές, χρησιμοποιώντας πολύπλοκες και συχνά πρωτότυπες μετατροπές.

Πατέρας και γιος είναι «παθιασμένοι» με τις νέες τεχνολογίες και τις εφευρέσεις. «Eχετε δει στη φύση», λέει ο Θ. Tσιριγγάκης, «τις κινήσεις που κάνει π.χ. ένα φίδι όταν θέλει να πάει ευθεία μπροστά, αλλά κάνει διαδοχικές καμπύλες.

Aν επιχειρήσουμε να αναλύσουμε με μαθηματικά τις δυνάμεις που ασκούνται σε διάφορα σημεία του ερπετού, πολύ περισσότερο όταν κινείται πλάγια, θα δούμε μια εκπληκτική αρμονία, αλλά και αξιοποίηση των δυνατοτήτων με λιγότερη προσπάθεια σε πολλά σημεία, να έχουμε μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα με τις ροπές και τη συνισταμένη.

Aυτή η κίνηση, αλλά και ο «Aστρολάβος» των Aντικυθήρων ήταν για μας οι δύο πηγές έμπνευσης της «θεωρίας της κινηματικής των καμπυλών», που -στην πράξη- μας έδωσε τον νέο μηχανισμό».

Τα γρανάζια - δορυφόροι δίνουν ελευθερία κινήσεων
«Eίμαι τυχερός που από παιδί, αντί για παιχνίδια, μυήθηκα στα μυστικά της τεχνολογίας στο εργαστήριο «πανεπιστήμιο» του πατέρα μου. Στη συνέχεια οι σπουδές μου στην Eλλάδα και στο εξωτερικό, το μεταπτυχιακό μου, με βοήθησαν να μπορώ να συνθέτω γνώσεις και λειτουργίες και αυτήν τη γνώση αξιοποιούμε τώρα με τον πατέρα μου», μας λέει ο γιος του Θόδωρου Tσιριγγάκη, Bασίλης, και εξηγεί τον τρόπο λειτουργίας του νέου μηχανισμού:

«H τελευταία εφεύρεσή μας, με τον μηχανισμό διαφορικού αποτελείται από ένα κυλινδροειδές κέλυφος-φορέα στην εσωτερική περιφέρεια του οποίου βρίσκεται, παρόμοια με το συμβατικό διαφορικό, σε ακτινική διάταξη τοποθετημένη μια ομάδα κωνικών γραναζιών, με άξονες καθέτους στον διαμήκη άξονα, περί τον οποίο μπορεί το κέλυφος-φορέας να περιστρέφεται. Yπάρχει σχετικό βίντεο στην ιστοσελίδα μας www.tsiriggakis.gr

Tα κωνικά γρανάζια ονομάζονται «δορυφόροι» και μπορούν:

1. Nα περιστραφούν όλοι μαζί περί τον διαμήκη άξονα του κελύφους-φορέα, μαζί με το κέλυφος-φορέα.

2. Nα περιστραφούν ο καθένας γύρω από τον άξονά του.

3. Nα παλινδρομούν παράλληλα με τον διαμήκη άξονα του κελύφους-φορέα στην εσωτερική περιφέρεια, σε κατάλληλο ολισθητήρα ή αυλάκωση που βρίσκεται στην περιφέρεια του κελύφους-φορέα.

Aισθητήρες ελέγχουν τις διαφορές στην ταχύτητα μεταξύ των τροχών που περιστρέφονται, σε συνδυασμό με ενεργοποιητές που ελέγχουν τα γρανάζια-δορυφόρους, μέσω δύο μικρών εμβόλων, με αποτέλεσμα να ελέγχεται η κατανομή της ροπής, χωρίς τριβές. Eλέγχουμε έτσι την «ελεύθερη διαφοροποίηση», αποτρέπουμε συμβάντα σπιναρίσματος και ανεξέλεγκτης περιστροφής του ενός τροχού, με εφαρμογές σε μειωτήρες, σε κιβώτια ταχυτήτων, σε πλοία, ελικόπτερα, αυτοκίνητα και σε κάθε μηχανή».

Ανοίγουν νέους δρόμους
Επόμενο βήμα η... γυροσκοπική προπέλα
«Tο επόμενο βήμα μας είναι μια γυροσκοπική προπέλα, που ήδη έχουμε στα σκαριά και πρέπει να τελειοποιήσουμε και η οποία θα έχει εφαρμογή τόσο σε πλωτά όσο και σε ιπτάμενα σκάφη. Πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια θα έχουμε ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις, με τεράστιες «ανατροπές» στη μηχανολογία και σε νέες εφευρέσεις. Tο μέλλον είναι σε έρευνα για εφαρμογές στον μαγνητισμό και τη βαρύτητα. Στο μακρινό μέλλον ίσως να έχουμε αυτόνομες πτήσεις χωρίς συγκρούσεις, χωρίς έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας, θα κινούμαστε όπως η σκόνη σε μια... ηλιακή ακτίνα.

Nωρίτερα όμως, στις μέρες μας, μπορούμε να δούμε μια πραγματική τεχνολογική επανάσταση, με τις απεριόριστες δυνατότητες που θα προσφέρουν οι γυροσκοπικές μηχανές.

Eμείς δεν θα είμαστε έξω απ αυτή την ιστορία, καθώς έχουμε χρόνια επεξεργαστεί διάφορες ιδέες και μπορούμε να τις υλοποιήσουμε, καθώς συμβάλλει και η τεχνολογία των υπολογιστών, κάτι που είναι ειδικός ο γιος μου ο Bασίλης», μας λέει ο Θ. Τσιριγγάκης.

Το «Διαφορικό χωρίς γρανάζια»
H εφεύρεση που κόλλησε σταγρανάζια... της γραφειοκρατίας

Πριν από 25 χρόνια, μία από τις εφευρέσεις του Θόδωρου Tσιριγγάκη, το «διαφορικό χωρίς γρανάζια», θεωρήθηκε επανάσταση στην τεχνολογία των οχημάτων και απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης για πολύ καιρό, με πρωτοσέλιδα και εκτενή ρεπορτάζ. Eπειδή για την εφεύρεση εκείνη έδειξε τότε ενδιαφέρον το υπουργείο Aμυνας, για πιθανή εφαρμογή στα οχήματα του Στρατού και ειδικά στα βαρέα, όπου το διαφορικό εξασφάλιζε πολύ καλύτερο έλεγχο απ ό,τι τα συμβατικά διαφορικά, άρχισε μια συνεργασία με τεχνικούς από τις μονάδες αμυντικής βιομηχανίας EBO και EAB.

O μηχανισμός χωρίς γρανάζια έμελλε να εμπλακεί στα... γρανάζια της γραφειοκρατίας, επειδή δεν βρισκόταν εκείνος που θα έπαιρνε την πρωτοβουλία να αξιοποιήσει την εφεύρεση. Aρχικά δεν έβρισκαν τρόπο να πληρώσουν τα έξοδα, για να κατοχυρωθεί η πατέντα διεθνώς. Eτσι περνούσε ο καιρός. Στη συνέχεια πάγωσε η διαδικασία αξιοποίησης, καθώς κάποιοι δεν ήθελαν «αναστάτωση» στην τεχνολογία του στρατού και προσπαθούσαν να την απαξιώσουν. Tην ίδια ώρα ένθερμοι υποστηρικτές της επέμεναν ότι χάνεται μια ελληνική εφεύρεση που μπορεί να την αντιγράψουν ξένοι.

Aκόμα και ο Aνδρέας Παπανδρέου έδειξε ενδιαφέρον, αλλά οι πολιτικές συγκυρίες επηρέασαν και την τύχη της εφεύρεσης Tσιριγγάκη, που τελικά δεν αξιοποιήθηκε.

athens like pacman!

«Μια μωβ σκιά»...

Αρθρο του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ για τα επεισόδια που έγιναν τον Μάιο του 1986... Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Το Τέταρτο» «...Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο. Οσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή. Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους ενόχλησαν τους Ελληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο. Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι. Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα. Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα-εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους. Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς. Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του σχολείου, από τον οδηγό και τον εισπράκτορα του λεωφορείου, απ' τον καθηγητή και τον δημόσιο λειτουργό ώς τον δημόσιο υπάλληλο, από τους αξιωματικούς κι εκπαιδευτές στο κέντρο κατατάξεως ώς τον τυχαίο μοτοσικλετιστή της τροχαίας που θα του ζητήσει άδειες, ταυτότητες και πιστοποιητικά. Ως τον γιατρό του νοσοκομείου που θα τον πάνε σηκωτό, ύστερα από τη γροθιά του οργάνου της τάξεως. Και το γνωρίζουμε πολύ καλά. Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται να αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος. Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του. Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και, δυστυχώς, γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας. Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα. Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν' αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους. Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους. Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών. Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί με «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου... κατά του εγκλήματος. Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν... ανακαλύπτονται. Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ' αφέλεια, σ' όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (...) Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ». ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/12/2008

Μαργαριτάρια: Λάθη και ασυναρτησίες μαθητών σε εξετάσεις!

Κυκλοφορούν στο ιντερνέτ (sic) εδώ και πολύ καιρό, κανείς δεν ξέρει πόσα απ'αυτά έχουν γραφτεί στ'αλήθεια αλλά μερικά είναι απίθανα! Αν είχατε καιρό να τα δείτε είναι σίγουρο ότι θα σας φτιάξουν το κέφι!


- Ατρόμητος ο Έλλην Στρατάρχης, κοίταξε κατάματα τον εισβολέα και με τα λίγα περσικά που ήξερε του είπε: "Μολών Λαβέ".

Aπό γραπτό υποψηφίου αστυνομικού, Αθήνα 1990

- Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ιβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα.

Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1988


- Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ.

Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Θηβών


- Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας.

Από Έκθεση για τη Ρωσία μαθητή του Γυμνασίου Καρδίτσας, 1991


- Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες.

Από την Έκθεση ιδεών υποψηφίου στη Σχολή Αστυνομίας, 1992


- Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά.

Από διαγωνισμό στα Θρησκευτικά - Λύκειο Ξάνθης 1991


- Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης είναι και οι δύο Έλληνες ποιητές κατηγορίας νόμπελ..

Από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Αργοστολίου, 1992


- Ο Κουστώ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά που δεν κατοικούσε στην Ιθάκη, και για το λόγο αυτό οι περιπέτειές του δεν λέγονται Οδύσσειες αλλά Κουστωδίες.

Υποψήφιος στη Σχολή Αστυνομίας, 1991


- Η επανάσταση στις Ινδίες είχε αρχηγό και σύμβολο το Γάντι του Μανχάταν.

Από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Ζωγράφου, 1990


- Το τρίγωνο που φέρει δύο γωνίες λέγεται διαγώνιον.

Από διαγωνισμό στη Γεωμετρία, Γυμνάσιο Ιωαννίνων, 1982


- Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λίπτον Τι.

Από μάθημα Γεωγραφίας, Λύκειο Χανίων, 1990


- Ο γλάρος είναι αποδημητικό πουλί. Το καλοκαίρι πάει στην παραλία, το χειμώνα στις ακτές. Ενδιαμέσως σε σκουπιδότοπους και λιμάνια.

Γυμνάσιο Καβάλας, 1988


- Ο κύκλος είναι μία στρογγυλή γραμμή, χωρίς συνδέσεις, ενωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να καταλάβεις που αρχίζει και που τελειώνει.

Γυμνάσιο Ηρακλείου, 1991


- Ο κύκλος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, εκτός αν σταματήσεις το διαβήτη.

Γυμνάσιο Καρδίτσας, 1989


- Η ελονοσία καταπολεμήθηκε και εξαφανίσθηκε δια των προσπαθειών της επιστήμης.. Και η γρίπη; Πέρα βρέχει.

Υποψήφια νοσοκόμα, Νοσοκομείο Αγρινίου


- Το εκτάριον βρίσκεται ακριβώς μεταξύ πενταρίου και επταρίου.

Γυμνάσιο Κιλκίς, 1992


-....Η μαρίς (κοινώς μαρίδα) είναι ένας απολύτως εύγευστος ιχθύς, ο οποίος τρώγεται τελείως (εν τω συνόλω του), κυρίως τηγανητός. Η μαρίς, όπως και η γαρίς (κοινώς γαρίδα) δεν εξημερούται. Ζει δε πάντοτε και αύτη εις αγέλας και εις αγρίαν κατάστασιν, πλην όμως δεν είναι ουδόλως επικίνδυνος κατά την θήρευσιν -όπως π.χ. η φάλαινα- και ούτω δια την θήραν της δεν παρίσταται ανάγκη χρησιμοποιήσεως μαριδοθηρευτικών, όπως παρίσταται ανάγκη χρησιμοποιήσεως φαλαινοθηρευτικών δια την θήραν της φαλαίνης. Οι μαρίδες ζουν εν γένει μίαν περιορισμένην, ήσυχον και χωρίς μεγάλας απαιτήσεις και συγκινήσεις ζωήν, τρεφόμεναι αποκλειστικώς με μικροοργανισμούς, είναι δε παντελώς άκακοι, εφ'όσον δεν έτυχε μέχρι σήμερον να αναφερθεί ουδεμία περίπτωσις επιθέσεως ακόμη και εξαγριωμένης μαρίδος εναντίον ανθρώπου..

Από γραπτό υποψηφίου υπαξιωματικού του Π.Ν., Σούδα 1986. Απάντηση σε ερώτημα για την ελληνική πανίδα και χλωρίδα).


- Το Γιβραλτάρ είναι βράχος-πέρασμα στα δυτικά της Γαλλίας. Είναι διάσημος, είναι ένα μίλι πλατύς και πέντε μίλια μακρύς. Οι Εγγλέζοι τον πήραν κρυφά και βάλανε πολλά κανόνια πάνω του για διακόσμηση. Από εκεί βλέπουν το διερχόμενο πλοίο. Οι νόμιμοι-μόνιμοι κάτοικοι είναι πίθηκοι που από μακριά τους μπερδεύεις με τους Εγγλέζους και μπορείς να κάνεις λάθος. Γι'αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή και ευγένεια....

Από γραπτό σε εξετάσεις Γεωγραφίας, Αθήνα 1993)


- Τρεις κύκλοι εφαπτόμενοι ο ένας με τον άλλον δημιουργούν τρίκυκλον.

Από εργασία για τα Μαθηματικά, Λύκειο Τρίπολης, 1991


- Για να καταπολεμήσει την βραδυγλωσσίαν του ο Δημοσθένης μπούκωνε το στόμα του με χαλίκια κι έτσι όταν μιλούσε κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγε. Με τον καιρό τον συνήθισαν όλοι έτσι μπουκωμένο και δεν του έδινε κανείς σημασία. Πέθανε τρελός στα Κύθηρα με το στόμα μπουκωμένο.

Από γραπτό στην Ιστορία, Γυμνάσιο Νέου Φαλήρου, 1988


- Μόλις ο Αρχιμήδης ανακάλυψε την εκτίναξη του νερού, τρόμαξε τόσο πολύ, που τα ανέθεσε όλα στην πολιτική ηγεσία, ώστε να μην έχει καμία ευθύνη.

Από γραπτό στην Ελληνική Ιστορία, Γυμνάσιο Περάματος Πειραιά, 1994


- Χρόνια μετά περνώντας από το μέρος που είχε καθαρίσει την κόπρο του Αιγίου, ο Ηρακλής έμεινε κατάπληκτος. Όλα πεντακάθαρα, λες και ήταν χθες. Έφυγε κατευχαριστημένος.

Από γραπτό στη Μυθολογία, Γυμνάσιο Πάτρας, 1974


- Τραγικό τέλος είχε ο Λούθηρος. Ετέθη εκτός εκκλησίας με ισχυρό κτύπημα της Παπικής Βούλας στο κεφάλι.

Από εξετάσεις Θρησκευτικών, Λύκειο Μαρκοπούλου Αττικής, 1992


- Δύο μεγάλα κόμματα που κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή του Ισραήλ ήταν τα Σόδομα και τα Γόμορα. Οι Σοδομιστές ήταν υπέρ της κοινωνικής ισότητας ενώ οι Γομαριστές ήταν εγωιστές και συντηρητικοί.

Από γραπτό εξετάσεων στα Θρησκευτικά, Λύκειο Λασιθίου, 1985.


- Η κυριότερη αιτία της εξατμίσεως του νερού είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι.

Από γραπτό Φυσικής, Γυμνάσιο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, 1983.


- ο Ναπολέων δεν έκανε τον περίπλουν της γης, ο Βάσκος Ντεγάμας τον έκανε. Ο Ναπολέων έκανε τον περίπλουν του Φατερλόν, πρόσεχε!

Σκονάκι σε ώρα εξετάσεων στην Ιστορία σε τάξη Γυμνασίου Νέου Ψυχικού.



Και μερικά ακόμα "χύμα", αγνώστου εγκυρότητας και προελεύσεως!


- Τα Χερουβίμ και τα Σεραβίμ ήταν μικρά αγγελάκια που πετούσαν δεξιά-αριστερά στο πλάι των μεγάλων αγγέλων. Τα χερουβίμ χερούβιζαν (δεξί πέταγμα) και τα Σεραβίμ σερούβιζαν (πέταγμα αριστερό). Στην ανάγκη υπήρχαν και τα Πτερουβίμ, για πέταγμα κατευθείαν στη μέση.

- Τις πιο ισχυρές βιταμίνες τις βρίσκουμε στα χόρτα και ειδικότερα στα βλήτα, με πάμπλουτες βληταμίνες και οξέα.

- Η γάτα είναι ένα τετράποδο θηλαστικό με τέσσερα πόδια αθόρυβα, μπρος, πίσω, δεξιά, αριστερά.

- Τι γνωρίζετε για τους μουσώνες?
Οι μουσώνες είναι μικρά ζουζουνάκια που περνάνε μέσα από μικρές ειδικές τρύπες και μετά βρέχει.

- Τι ονομάζουμε κλίμα?
Κλίμα εννοούμε τον καιρό που θα έχουμε την επόμενη μέρα για να φορέσουμε τα κατάλληλα ρούχα. Κλίμα εννοούμε επίσης τις βροχές το χιόνι και το χαλάζι. Όταν λέμε κλίμα εννοούμε ότι διαρκεί πολύ όχι σαν τον καιρό δηλαδή το κλίμα μπορεί να κρατήσει για μια ολόκληρη εβδομάδα ή και παραπάνω.

- Η τήξις και η πήξις ήτανε φαινόμενα της πυξίδας.

- Η αρκούδα κοιμάται όλον τον χειμώνα για να αποφύγει την χειμερία νάρκη.

- Λιμνοθάλασσα λέγεται πας θάλασσα που τα λίμνασε, και όχι πας λίμνη που τα θαλάσσωσε.

- Η γωνία Α στην κορυφή του τριγώνου λέγεται Αγωνία. Στον πάτο της βάσης, δεξιά και αριστερά, λέγονται Παταγωνία.

- Όταν ο ατμός παράγεται έξι φορές ταχύτερα, το λέμε εξάτμιση.

- Η χιλιετηρίδα είναι ερπετό και αυτό, αλλά με χιλιάδες πόδια, και κατά πολύ μεγαλύτερο από την κατσαρίδα.

- Τη νύχτα οι αχινοί κινούνται με τρομακτική ταχύτητα, η μέρα τέζα ακίνητοι να μας ξεγελάσουν και να μας τρυπήσουν με τα φοβερά τσιμπούρια τους ολόμαυρα.

- Το όρος Εβερέστ βρίσκεται στην Ευρώπη μετά από δικαστικό αγώνα που έγινε και τον κέρδισαν οι Αλπεις

- Το πολύγωνο στα αγγλικά λέγεται Πόλυγκαν. Αν δοθούν χ πλευρές, τότε λέγεται χούλιγκαν

- Η ακίδα στη γεωμετρία είναι μια τελεία πολύ μικρή, σχεδόν αόρατη. 'Οταν επαναλαμβάνεται πάλι λέγεται παλακίδα

- Η άλγεβρα επινοήθηκε από τους Αραβες, διότι δεν τα κατάφερναν καλά στην αριθμητική και τα μαθηματικά.

- Οι δεκαδικοί αριθμοί πάνε δέκα - δέκα, π.χ. 10-20-30 κλπ παντού.

- Τα μαθηματικά προβλήματα είναι σαν τα εγκλήματα. Πρέπει να λυθούν για να αποδειχθεί πως έχεις δίκιο.

- Κατασκευάζουμε μια ευθεία ορθής γωνίας πάνω στην γραμμή, αν διχοτομήσουμε προσεκτικώτατα την υποφθίνουσα. Χρειάζεται ειδικόν όργανο, ο διχοτόμος.

- Ο χρόνος έχει δώδεκα μήνες, εκτός από τα δίσεκτα έτη που έχει λιγότερους γιατί απαγορεύονται οι Ολυμπιακοί.

- Οι Αρχαίοι μετρούσαν τον χρόνο με χιλιετηρίδες και επετηρίδες.

- Το τρίγωνο μπορεί να κοπεί σε δύο ίσα μέρη αλλά, τότε, παύει να είναι τρίγωνο και υπόκειται σε άλλο σχήμα, μη κατονομαζόμενον.

- Οι κύκλοι που μπαίνουν ο ένας μέσα στον άλλο λέγονται ομόφυλοι.

- Τρισδιάστατον είναι το αντικείμενο τριών διαστάσεων, πλάτος, φάρδος, μάκρος,ύψος, βάθος και ίσως και βάρος, όπου χρειάζεται. Ολα τ' άλλα είναι διάστατον ή υποκατάστατον ή άστατον.

- Η πρωτεύουσα της Γερμανίας λέγεται Βούρλο. Το Ανατολικό Βούρλο είχε χτίσει έναν τοίχο που διακλάδιζε το Ανατολικό Βούρλο από το Δυτικό. Μόλις οι άνθρωποι βαρέθηκαν να τον βλέπουν τον τοίχο, τον κρεμίσανε και τα δύο Βούρλα ενώθηκαν σε ένα. Τα κομμάτια του τα πήραν διάφοροι για να ξαναχτίσουν τον τοίχο, σε άλλο σημείο της Ευρώπης.

- Το Λάρνακον είναι πόλις παράλια της Κύπρου όπου στην Αρχαιότητα εμφανιζότανε το Λαρναίο Υδωρ, τέρας κατά τι μικρότερον της Λαρναίας Υδρας

- Η Ελλάδα έχει πολλά κλίματα. Το πρωί έχει τροπικό, το μεσημέρι πολικό και το βράδυ καλό. Γι αυτό το κλίμα της Ελλάδας είναι από τα καλύτερα.

- Ο δικτάτορας Μεταξάς έπινε πολύ κονιάκ.

- Ανάμεσα στους δύο πνεύμονες υπάρχει ένα κενό. Εκεί, κατοικεί η ψυχή. Ρωτήστε και ένα καλό ψυχολόγο.

-Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας.

Την Οδύσσεια την έγραψε ο Οδυσσέας ενώ την Ιλιάδα, ο Ηλιάδης.

Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το Φθινόπωρο. Το διαπιστώνουμε αυτό βλέποντας τα μήλα να πέφτουν ομαδικά.

Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικόν, μισός γυναίκα & μισός τέρας, απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος από την κατάστασή του.

Ρουσόπουλος: Tο σεμνό και ταπεινό σπιτάκι στο Καπανδρίτι!!!

Επιστολή Έλληνα εκπαιδευτικού στο ΣΥΡΙΖΑ

Του Αναστάσιου Καζατζίδη
Εκπαιδευτικού – Αρθρογράφου

Επειδή δέχτηκα δημόσια πρόσκληση από τον ΣΥΡΙΖΑ της Χαλκιδικής να ενταχθώ στις γραμμές του κόμματος αυτού, έπειτα από μια απάντησε σε χιουμοριστικό άρθρο μου στην τοπική εφημερίδα ΓΝΩΜΗ, απαντώ στην πρόσκληση με το κείμενο που ακολουθεί:

Χαίρομαι ειλικρινά για την αίσθηση του εκλεκτού χιούμορ που σας διακρίνει. Όπως επίσης χαίρομαι και για την πρόσκληση που μου απευθύνατε για να προσχωρήσω στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με τιμά ως πολίτη. Επειδή μου αρέσουν όμως οι αρσενικές κουβέντες, θα την απορρίψω.

Όχι ευχαριστώ.

1. Δεν θα μπορούσα να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά σας βλέπω υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Θράκης, δεν σας έχω δει ποτέ να αναλαμβάνετε κάποια δράση υπέρ των ίδιων ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Χριστιανών στην Τουρκία.

2. Δεν θα μπορούσα να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά πέντε συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ – Οικολογική Παρέμβαση, Κόκκινο, Νεολαία Συνασπισμού, ΣΥΡΙΖΑ Παράρτημα Υμηττού, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά - ονομάζουν τα Σκόπια ως ‘Ματσεντόνια’και τους Σκοπιανούς ‘ματσεντόσκι’ και στηρίζουν τις απόψεις του ναζιστή Γκρουέφσκι, από την άλλη κατηγορούν τους συμπατριώτες τους στην Ελλάδα που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμά τους, ως …εθνικιστές!

3. Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά στηρίζετε τους Τσάμηδες – τους αποδεδειγμένους συνεργάτες του Χίτλερ στην κατοχή- και τους αναγνωρίζετε το δικαίωμα να διεκδικήσουν τις κατασχεμένες από την Ελλάδα περιουσίες τους, από την άλλη, δεν σας έχω δει ποτέ να διαμαρτύρεστε για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων κατοίκων της Βορείου Ηπείρου!

4. Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ στηρίζετε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, στηρίξατε παράλληλα και το αμερικάνικο σχέδιο Ανάν που αφαιρούσε τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων και διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία!

5. Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ ονομάζετε την Κωνσταντινούπολη …Ιστανμπούλ, λέτε επίσης και το Μοναστήρι …Μπίτολα, αλλά δεν λέτε και το Βερολίνο …Μπερλίν!

6. Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια ζητάτε επίμονα να μπει φραγμός και κάποιος έλεγχος στη διακίνηση του παγκόσμιου κεφαλαίου, από την άλλη θέλετε ελεύθερη διακίνηση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα!

7. Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά είστε υπέρ της κατάργησης του πεδίου βολής στους Λόφους της Φλώρινας για οικολογικούς λόγους, από την άλλη μεριά δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για το εργοστάσιο λιγνίτη της ΔΕΗ που μολύνει χειρότερα το ίδιο περιβάλλον, δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για το ασβεστάδικο και για το ορυχείο στην ίδια περιοχή…όπως και δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για την άθλια ρυπογόνο μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού των Σκοπιανών δίπλα στο Μοναστήρι, που όταν φυσά βόρειος άνεμος πνίγεται όλος ο νομός στο καυσαέρια!

8. Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ο πρόεδρός σας από τη μια μεριά είναι λάβρος κατά των ‘βυσμάτων’ στο στρατό και από την άλλη υπηρετεί τη θητεία του βάζοντας βύσμα στο κέντρο της Αθήνας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας!

9. Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ βλέπω ένα νέο παιδί για αρχηγό με υποτίθεται νέες και καθαρές ιδέες, από την άλλη όμως τον βλέπω μέτοχο σε κατασκευαστική εταιρεία που στο καταστατικό της έχει στην πρώτη γραμμή τα …δημόσια έργα!

Για αυτά και για άλλα πολλά...Όχι ευχαριστώ!

Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός

ΠΗΓΗ: Ενωμένοι οι Έλληνες

ταν ένας τυπικός Αμερικάνος τουρίστας

Ένας Έλληνας τρώει ήσυχα-ήσυχα το πρωινό του σε ένα εστιατόριο, όταν ένας
τυπικός Αμερικάνος τουρίστας, μασώντας προκλητικά τσίχλα, έρχεται και
κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του. Ο Έλληνας τον αγνοεί, και ο Αμερικάνος
δυσαρεστημένος, ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα.
Aμερικάνος: - Τρώτε ολόκληρο το ψωμί, εσείς οι Έλληνες;
Έλληνας (βαριεστημένα): - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς όχι. Τρώμε μόνο το εσωτερικό, το εξωτερικό το βάζουμε σε
ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, το κάνουμε κρουασάν και τα πουλάμε στους
Έλληνες.
Ο Έλληνας ακούει ατάραχος.
Αμερικάνος: - Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Έλληνες;
Έλληνας: - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς πάλι όχι. Τρώμε φρέσκα φρούτα. Τα υπολείμματα,
κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα
κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Έλληνες.
Ατάραχος ο Έλληνας τον ακούει δίχως να μειδιάσει. Και ρωτά με τη σειρά του.
Έλληνας: - Τα προφυλακτικά τι τα κάνετε αφού πηδήξετε;
Αμερικάνος: - Τα πετάμε φυσικά.
Έλληνας: - Εμείς, πάλι, όχι. Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε,
τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στους Αμερικάνους. Αυτά με άρωμα φρούτων
γίνονται ανάρπαστα...

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Γιατρέ, πιστεύεις ότι μπορώ να ζήσω άλλα 40 χρόνια;

Αλ Τσαντίρι Νιουζ - 16 Δεκεμβρίου, 2008

1ο Μέρος





2ο Μέρος

Επιστολές χωρισμού

Αγαπημενε μου...

Αν δε το καταλαβες, εφυγα!

Τα πραγματα μου τα πηρα.Τα πραγματά σου τα έκαψα.Ελπίζω η φωτιά να μην εξαπλώθηκε το διαμέρισμα της μάνας σου,αν και δεν
καταφερα να βρω εναν ικανοποιητικο λογο γιατι να μην το κανω.Ακομα, λυπαμαι -ειλικρινα- που πασαλειψα τον Ρομπιν με κοπρανα
και φενιζολ.Ειχα πιει.
Σου αφησα παντως μερικα ρουχα να φορεσεις ,αν και καταλαβαινω οτι θα δυσκολευτεις να τα βγαλεις απο την λεκανη.Συγνωμη.
Τα βιβλια σου τα εδωσα για ανακυκλωση.Τα CD ηταν τοσο αθλια που αποφασισα να τα αφησω.Τα βινυλια τα χαρακωσα,αλλα, ετσι κι
αλλιως δεν εχεις πλεον πικαπ.
Μετα τον τελευταιο μας τσακωμο σκεφτηκα σοβαρα την σχεση μας και κατεληξα στο συμπερασμα οτι εισαι μεγαλος καραγκιοζης.
Εχεις την ευγενεια, την λεπτοτητα, την εξυπναδα και την ευαισθησια ενος πλασματος που η μοιρα αποφασισε οτι μπορει να ζησει
και χωρις αυτα.
Φυσικα αυτα λενε κατι και για μενα που εμεινα μαζι σου τους τελευταιους 2 μηνες:Οτι εμενα με ενα καραγκιοζη.
Τουλαχιστον το σεξ τους τελευταιους μηνες ηταν κατι παραπανω απο ικανοποιητικο.Σε αυτο βοηθησαν και οι φιλοι σου.
Μην στεναχωριεσαι, θελω να ξερεις οτι ο κοσμος ειναι γεματος απο ηλιθιες,τσουλες,ικανες να αντεξουν εναν καραγκιοζη σαν κι
εσενα.Αρκει να εισαι ο εαυτος σου.

Σαφεστατα αντιο!

ΥΓ1.Ελπιζω να τρως ακομα τα νυχια σου.Ποτισα το γραμμα με ουρα που πηρα απο το νοσοκομειο.Μην ανησυχεις, η συφιλη θεραπευεται.
Το ιδιο και οι μυκητες.

ΥΓ2.Οχι ομως η ηπατιτιδα C.

ΥΓ3.Η κυρια Μπελα με ρωτησε τι συμβαινει και της ειπα οτι σε συνελαβε η αστυνομια για παιδεραστια.Καλυτερα να σταματησεις τα
ιδιαιτερα στις κορες της!!!




ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αγαπημενη μου,

Το καταλαβα οτι εφυγες γιατι ξεβρομισε το σπιτι.Κοιταξα κατω απο το κρεβατι και ειδα οτι τα ρουχα σου ελειπαν.Εφυγες βιαστηκα
και ξεχασες να απενεργοποιησεις το συστημα πυροσβεσης με αποτελεσμα τα πραγματα μου να ειναι λιγο βρεγμενα.
Ποιος ειναι ο Ρομπιν?Εγω δεν ειχα ποτε κατοικιδιο προφανως μεσα στην ζαλη σου απο το ποτο ξεσπασες πανω σε καποιο αδεσποτο,
ελπιζω να μην σε ειδε κανενας φιλοζοως, αλλα και να σε εβλεπε θα σε λυποταν κι εσενα τετοιο ζωον που εισαι.
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι εριξες τα ρουχα της κηπουρικης στην λεκανη αλλα δεν το βρηκα και σημαντικο οσο οτι αδειασε
επιτελους η βιβλιοθηκη απο τα cosmopolitan που θεωρουσες Βιβλο της γυναικας.
Οσο για τους δισκους τους εχω ολους σε mp3 και δεν ειχα και σπουδαια συλλογη.Αν θυμηθεις τους ειχαμε χρησιμοποιησει σε παρτι
για σουβερ.
Χαιρομαι πολυ για τους συλλογισμους σου και ελπιζω να βρεις κι εσυ μια κοπια του vibeo που τραβηξα οταν επαιρνες ναρκωτικα και
εκανες παρτουζα με τους φιλους μου που δεν τους ηξερα καν.Βλεπεις ηταν κατι λιγουρια που θελαν να σε γαμησουν φθηνα και ετσι
σου τους γνωρισα σαν φιλους μου.Συγνωμη που σε σχολασα χωρις να σου δωσω τα εργατικα σου, αλλα αυτα θα πανε για τις ζημιες που
προκαλεσες.Ετσι κι αλλιως ενα πλασμα ξεκωλοπατοφαρδομενο σαν κι εσενα σιγουρα θα βρει την θεση του στα πορνεια της πολης. Δεν
στεναχωριεμαι, αφου υπαρχεις εσυ ,τοτε υπαρχουν και τα ηλιθια τσουλακια που ανεφερες.

ΥΓ1.Ελπιζω να ξεμεθυσεις συντομα και να συνειδητοποιησεις οτι αυτο που διαβαζω ειναι e-mail.

ΥΓ2.Τα λεφτα που σου εδωσα ηταν της μονοπολης αλλα το IQ σου δεν καταλαβε την διαφορα. Δεν ξερω αν οι αλβανοι πληρωθηκαν σε
ειδος αλλα εδω δεν ηρθε κανεις εκτος απο την αστυνομια που πηρε τα στοιχεια σου.

ΥΓ3.Η κα.Μπελα με καλεσε στο κινητο και μου ειπε οτι εφυγες απο το σπιτι μου και οτι επιτελους θα σταματησει να αισθανεται σαν
τσατσα μπουδερλου.

Zayed bin Sultan Al Nahyan - Δεν είναι ξενοδοχείο. Είναι ΣΠΙΤΙ!

Ρίχτε μια ματιά στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Σε περίπτωση που αναρωτηθείτε πού είναι αυτό το υπέροχο ξενοδοχείο, σας πληροφορώ ότι δεν είναι ξενοδοχείο. Είναι ΣΠΙΤΙ!

Ανήκει στην οικογένεια του Σεΐχη Zayed bin Sultan Al Nahyan, που είναι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και κυβερνήτης του Abu-Dhabi.
















Το Audi A8 σε Ασημί ...φτιάχτηκε ειδικά για το σεΐχη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΗΜΙ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΑΠΟ ΑΣΗΜΙ!!!!!




Φανταστικό και απίστευτο τι μπορεί να αγοράσει κανείς με $2.75 US το γαλόνιπου στοιχίζει το πετρέλαιο, δε νομίζετε;