Γιατί οι Ρώσοι χαμογελούν λιγότερο από τους Δυτικούς

Στη Ρωσία,το χαμόγελο δεν έχει την έννοια της ευγένειας και του σεβασμού. Αντίθετα με τους Δυτικούς που αισθάνονται σχεδόν υποχρεωμένοι να χαμογελάσουν για να φανούν ευγενείς και πολιτισμένοι. Για παράδειγμα, οι Ρώσοι συγγραφείς χαρακτηρίζουν το αμερικανικό χαμόγελο «ψεύτικο και περίεργο».

Ο Μαξίμ Γκόρκι έγραφε «το μόνο πράγμα που βλέπει κανείς στα πρόσωπα των αμερικανών είναι τα δόντια τους». Οι σύγχρονοι κωμικοί στη Ρωσία αποκαλούν αυτό το χαμόγελο «μόνιμο» (Mikhail Zadornov) και το θεωρούν «το αποτέλεσμα μιας ηλεκτρικής εκκένωσης» (Mikhail Zhvanetsky).

Σε τουριστικό επίπεδο, το χαμόγελο έχει αναμφισβήτητα λειτουργία ευγενίας. Μια κινεζική παροιμία λέει «όποιος δεν ξέρει να χαμογελά δεν μπορεί να κρατήσει μια επιχείρηση». Στην Ιαπωνία, στα μεγάλα καταστήματα, νεαρές γυναίκες τοποθετούνται μπροστά στις σκάλες για να χαμογελούν και να υποκλίνονται σε κάθε πελάτη -2.5000 χαμόγελα και υποκλίσεις την ημέρα...

Σε ορισμένους πολιτισμούς, το χαμόγελο χρησιμοποιείται για να περιφρουρηθεί ο ακροατής από τη λύπη που μπορεί να αισθανθεί από μια ιστορία που του αφηγούμαστε. Ετσι, ο  Ilya Ehrenbourg (1891-1967 αναφέρει στα απομνημονεύματά του έναν Κινέζο που του ανακοίνωσε τον θάνατο της γυναίκας του με το χαμόγελο.

Στην κουλτούρα συμπεριφοράς των Ρώσων, το χαμόγελο σεβασμού δεν είναι αποδεκτό, έχει μάλιστα μια εντελώς διαφορετική έννοια. Οι Ρώσοι αντιδρούν με καχυποψία και αποστροφή όταν δέχονται ένα χαμόγελο σεβασμού. Η έκφραση στα ρωσικά «χαμογελάει από σεβασμό» εμπεριέχει ένα αίσθημα περιφρόνησης απέναντι στο εν λόγω πρόσωπο.
Το «κολημμένο χαμόγελο» σε ορισμένους δυτικούς αποκαλείται από τους Ρώσους «χαμόγελο υπηρεσίας» και θεωρείται άσχημο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας, μια έκφραση κακής πίστης, απόκρυψης πραγματικών αισθημάτων.



Στη Ρωσία δεν χαμογελάμε σε αγνώστους

Πες μου πότε γεννήθηκες να σου πω… τι δουλειά κάνεις!

Μπορεί να ακούγεται αρχικά πολύ παράξενο το γεγονός ότι οι μήνες του έτους συνδέονται με το επάγγελμα που επιλέγει να ακολουθήσει κάποιος, όμως αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου (Office for National Statistics) μετά από πολύμηνη έρευνα σε διαφορετικά επαγγέλματα και εργαζομένους.

Πιο συγκεκριμένα, αφού πρώτα μελέτησαν και ανέλυσαν τα δεδομένα εργαζομένων από 12 διαφορετικά επαγγέλματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στο μήνα της γέννησης και στη μετέπειτα επαγγελματική σταδιοδρομία ενός ατόμου. Έτσι κατέληξαν να παρουσιάσουν μια λίστα με τους μήνες του έτους και αντίστοιχα επαγγέλματα που ταιριάζουν στον καθένα από αυτούς.

Για παράδειγμα, όσοι έρχονται στον κόσμο το Δεκέμβριο έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν οδοντίατροι, ενώ οι γεννημένοι τονΙανουάριο είναι πιο κοντά στο να σχοληθούν με την παθολογία ή τα οικονομικά. Κατά ανάλογο τρόπο, ο Φεβρουάριος φέρεται να είναι ο μήνας γέννησης των καλλιτεχνών και ο Μάρτιος των πιλότων και των μουσικών. Ο Απρίλιος είναι ο κατάλληλος μήνας για όσους θέλουν να γίνουν καθηγητές, ενώ ο Μάιος ευνοεί μια καθαρά πολιτική καριέρα.

Τον Ιούνιο συνήθως γεννιούνται διευθυντές επιχειρήσεων ή άτομα που θα εργαστούν σε πολυεθνικές, ενώ, αντίθετα, όσοι γεννηθούν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν οικοδόμοι. Ο Σεπτέμβριος από την άλλη παρουσιάζεται να «γεννάει» αθλητές και ο Οκτώβριος ηθοποιούς ή ζωγράφους και γενικά άτομα που θα ασχοληθούν στο μέλλον με τις τέχνες. Τέλος, ο χειρότερος μήνας για να γεννηθεί κάποιος είναι ο Νοέμβριος, καθώς έχει πολλές πιθανότητες να στραφεί προς την παρανομία και την εγκληματικότητα!