Ο Μαξίμ Γκόρκι έγραφε «το μόνο πράγμα που βλέπει κανείς στα πρόσωπα των αμερικανών είναι τα δόντια τους». Οι σύγχρονοι κωμικοί στη Ρωσία αποκαλούν αυτό το χαμόγελο «μόνιμο» (Mikhail Zadornov) και το θεωρούν «το αποτέλεσμα μιας ηλεκτρικής εκκένωσης» (Mikhail Zhvanetsky).
Σε τουριστικό επίπεδο, το χαμόγελο έχει αναμφισβήτητα λειτουργία ευγενίας. Μια κινεζική παροιμία λέει «όποιος δεν ξέρει να χαμογελά δεν μπορεί να κρατήσει μια επιχείρηση». Στην Ιαπωνία, στα μεγάλα καταστήματα, νεαρές γυναίκες τοποθετούνται μπροστά στις σκάλες για να χαμογελούν και να υποκλίνονται σε κάθε πελάτη -2.5000 χαμόγελα και υποκλίσεις την ημέρα...
Σε ορισμένους πολιτισμούς, το χαμόγελο χρησιμοποιείται για να περιφρουρηθεί ο ακροατής από τη λύπη που μπορεί να αισθανθεί από μια ιστορία που του αφηγούμαστε. Ετσι, ο Ilya Ehrenbourg (1891-1967 αναφέρει στα απομνημονεύματά του έναν Κινέζο που του ανακοίνωσε τον θάνατο της γυναίκας του με το χαμόγελο.
Στην κουλτούρα συμπεριφοράς των Ρώσων, το χαμόγελο σεβασμού δεν είναι αποδεκτό, έχει μάλιστα μια εντελώς διαφορετική έννοια. Οι Ρώσοι αντιδρούν με καχυποψία και αποστροφή όταν δέχονται ένα χαμόγελο σεβασμού. Η έκφραση στα ρωσικά «χαμογελάει από σεβασμό» εμπεριέχει ένα αίσθημα περιφρόνησης απέναντι στο εν λόγω πρόσωπο.
Το «κολημμένο χαμόγελο» σε ορισμένους δυτικούς αποκαλείται από τους Ρώσους «χαμόγελο υπηρεσίας» και θεωρείται άσχημο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας, μια έκφραση κακής πίστης, απόκρυψης πραγματικών αισθημάτων.
Στη Ρωσία δεν χαμογελάμε σε αγνώστους
Posts
