Παρακολουθώντας την ορκωμοσία της Κυβέρνησης του G.A.P τον περασμένο Οκτώβριο, ένιωσα (από κάτω μου) ότι γεφυρώθηκε ένα μεγάλο gap ανάμεσα στη νοοτροπία και το στυλ του παρελθόντος και στις απαιτήσεις της νέας εποχής για εκσυγχρονισμό και αλλαγή γλώσσας, ύφους και ιδεών (σημειωτέον ότι το υπάρχον gap ήταν, κατά τηγνώμη μου, του επιπέδου μεταξύ συρμού και αποβάθρας στη στάση Ηλεκτρικού«Θησείο» (όπου χαίρεσαι να σε κατσαδιάζει η καυλιάρικη φωνή της συμβασιούχουτου ΗΣΑΠ «please....mind the gap !!!»).
Kαι την παραπάνω σκέψη σε καμία περίπτωση δεν την έκανα ιδιοτελώς, σκεφτόμενος δηλαδή ότι, με το νέο πρωθυπουργό θερμό υποστηρικτή της αποποινικοποίησης των μαλακών, ο λογαριασμός των Καλαματιανών στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος οδεύει σίγουρα προς σκλήρυνση.
Όχι, δεν ήταν αυτό. Ο λόγος της γεφύρωσης ήταν η Τίνα η Μπιρμπίλη ή αλλιώς «ΠΡΑΣΙΝΗ ΤΙΝΑ», για τους μυημένους των κυβερνητικά επιχορηγούμενων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Το Προεδρικό Μέγαρο πρέπει να είχε να δει σπορτέξ στα πλακόστρωτα από την εποχή που οι χουντικοί έκαναν πρωινό τζόκινγκ στους κήπους, σημειολογικά, όπως κατουράνε οι γάτοι στην περίμετρο, για να οριοθετήσουν την περιοχή τους. Και τα ξαναείδε στην ορκωμοσία σοσιαλιστικής κυβέρνησης.
«Άει σιχτίρ πια με τα ταγεράκια και τις ξασμένες κουπ!!»,σκέφτηκα, «να επιτέλους μια πολιτικός που δίνει σημασία στο ΕΙΝΑΙ και όχι στο φαίνεσθαι» (συνέχισα να σκέφτομαι), καθώς παρατηρούσα το τσουμπωτό κωλαράκι της Τίνας να διαγράφεται θεσπέσια μέσα από το λευκό τζιν ορκωμοσίας, τη στιγμή που τα γκρι σπορτέξ-κοθόρνοι της οδηγούσαν τα υπουργικά της πατουσάκια γρήγορα, χαριτωμένα και με στυλ στο τραπέζι των υπογραφών.
«Μα καλά, δεν σέβεται τίποτα;;;», διέκοψε τις Καργάκειες σκέψεις μου η μάνα μου, η οποία, έχω καταλήξει, πρέπει είναι της σχολής του φαίνεσθαι, αφού μια ζωή μου κοπάναγε «έτσι θα βγεις έξω;; Σα λέτσος;;; Ντύσου παιδί μου!». Προς στιγμήν δίστασα να αντιμιλήσω, καθώς η Διαμαντοπούλου, που στεκόταν στην ορκωμοσία τρεις κοιλιές υπουργών παραπέρα, κοιτούσε την Τίνα μέσα από το «Armani-Femina» ταγέρ της, με το ίδιο ύφος που την κοιτούσε και η μάνα μου, μέσα από τη «Βέτα-Μοδίστρα» ρόμπα της -και την Άννα πάντα την είχα σε εκτίμηση-. Τελικά ωστόσο δεν άντεξα και είπα «μάνα, μην κολλάς στο ρούχο, θα δεις, με την Τίνα ξημερώνει νέα εποχή γιατο περιβάλλον!». Και δεν άργησα να επιβεβαιωθώ, όταν είδα τη νέα διαφήμιση του Υπουργείου Περιβάλλοντος για τα δάση.
Η διαφήμιση ξεκινά με το σοκαριστικό θέαμα αιθέριας ξανθιάς ύπαρξης, με την ψιλή στο χέρι (προς άντρες αναγνώστες, παρακαλώ, μην εκχυδαϊζουμε το κείμενο, I'm trying to make a point για τοπεριβάλλον here), σε διαδικασία διαμόρφωσης μιας γουλί λωρίδας στο όμορφο κεφαλάκι της, τέτοιας διαμέτρου που θα έκανε και τον γιαουρτωμένο από τεντυμπόϊδες γυμνασιάρχη του «Νόμος 4000» να αναφωνήσει «Όχι! Είναι υπερβολικό!». Προς στιγμήν νομίζω ότι πρόκειται είτε για βίντεο παπαράτσι από κείνο το ξαφνικό γουλί κούρεμα της Μπρίτνεϋ Σπίαρς σε κομμωτήριο του Λος Άντζελες είτε για μεσημεριανάδικο αφιέρωμα στις εκπληκτικές μεταμορφώσεις της Άννας Βίση. Ώσπου το ακατανόητο κούρεμα της ξανθιάς διακόπτεται ξαφνικά από εκφωνητή (ex machina) που ρωτά με βαθυστόχαστη φωνή: «ΑΝ ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΞΑΝΑΦΥΤΡΩΣΟΥΝ ΣΕ 30 ΧΡΟΝΙΑ, ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΣΑΣΤΑΝ;;;...». Και πριν προλάβει ο θεατής να ξανασκεφτεί τι θα ξανασκεφτόταν (η ξανθιά είχε ήδη πετάξει την ψιλή στο πάτωμα) πέφτει καπάκι το λογότυπο του Υπουργείου Περιβάλλοντος με το μήνυμα «ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ».
Είναι τώρα να μην πάρεις έναν-έναν όσους έχουν κάνει Υπουργοί Περιβάλλοντος και να τους χέσεις δημόσια;; Έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια αναποτελεσματικών σχεδιασμών, να χαθούν τόσα εκατομμύρια στρέμματα δάσους, για να έρθει τελικά η τζινάτη Τίνα και να τους ανοίξει τα μάτια;;
Ήταν δηλαδή τόσο δύσκολο να καταλάβουν πως το γεγονός ότι κάθε καλοκαίρι πλείστοι όσοι συνάνθρωποί μας, πρωί-πρωί, ξεκινούν αρχικά για γκαζάκια από του Μαρινόπουλου (μαζί με το σύστημα ψησίματος ελληνικού, για ξεκάρφωμα), για στουπί από το βουλκανιζατέρ του γείτονα και για σπίρτα από το περίπτερο της γειτονιάς και στη συνέχεια ανηφορίζουν, πριν πιάσει η ζέστη, προς τα πευκάκια, δεν οφείλεται σε καμία περίπτωση σε πολεοδομικά αίτια, αλλά σε ΕΛΛΕΙΠΕΙΣ ΕΩΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΔΑΣΟΠΟΝΙΑΣ;;;
Δάκρυα μου'ρθαν στα μάτια και άπλετος καθαρός δασικός αέρας γέμισε (από τώρα) τα «Sante άφιλτρο» πνευμόνια μου, μετά το τέλος της διαφήμισης της Τίνας, στη σκέψη και μόνο της επίδρασης που θα έχει. Ξεκίνησα να φαντάζομαι (και έχω μεγάλη φαντασία, όπως μου λένε οι αρχισυντάκτες, όταν ζητάω στήλη) τους διαλόγους που σίγουρα θα λαμβάνουν χώρα από δω και πέρα μεταξύ των επίδοξων δραστών, σε Νερώνειες αποστολές ανά την επικράτεια, όπως :
- «Εδώ Δάδα 1, με λαμβάνεις Συντελεστή Δόμησης 2; Όβερ.»
- «Συντελεστής Δόμησης 2 προς Δάδα 1, λαμβάνω καθαρά. Προσδιόρισε τι έχουμε, όβερ.»
- «Απ'ό,τι διακρίνω, είναι καθαρή περίπτωση Pinus Halepensis, όβερ.»
- «Είσαι σίγουρος;; Μήπως είναι Pinus Sylvestris ; Όβερ."
- «Απόλυτα, Συντελεστή Δόμησης 2, το βεβαιώνει και ο Εποχικός 3, όβερ.»
- «Δάδα 1, ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΤΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ, επαναλαμβάνω, EΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΤΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ, το Halepensis ξαναφυτρώνει σε 40 χρόνια!! Επιβεβαίωσέ μου λήψη, Δάδα 1, όβερ.»
- «Καλώς, Συντελεστή Δόμησης 2, ελήφθη, αποχώρηση, όβερ».
Και καθώς σκεφτόμουν αυτούς τους μελλοντικούς διαλόγους, ασυναίσθητα, φώναξα δυνατά «ναι, γαμώ την πουτάνα μου, με την Τίνα έρχονται νέοι καιροί για τα δάση !!». «Τι καιροί παιδί μου;;;» με ρώτησε ενσυναίσθητα από δίπλα η μάνα μου. «HALEPENSIS μάνα, HALEPENSIS !!!» απάντησα και έβαλα γρήγορα τα σπορτέξ μου, γιατί είχα Εφετείο στις 12.
Αϊστόουλ Δεμπάνκ
Posts
