Lolitopages

Monday, October 12, 2009

Homo agroticus -2-

Δεν είχα προλάβει καλά-καλά να χύσω με το παρουσιαστικό της νέας υπουργού αγροτικής ανάπτυξης (τη βότκα στο πάτωμα εννοώ, σας παρακαλώ, δε είμαι ανώμαλος, δείτε το "Ηomo agroticus 1",!) και μου ήρθε δεύτερο κατακούτελο χτύπημα.

Τελειώνοντας την ομιλία της κατά την παραλαβή του υπουργείου και χωρίς καν να σχηματίσει υποψία σύσπασης στο κυβερνητικό πρόσωπό της, η υπουργός, κοιτάζοντας τις κάμερες με ύφος,αυστηρό, διαπεραστικό και αποφασισμένο (ολόϊδιο με αυτό της Βουγιουκλάκη στο "Ανθυπολοχαγός Νατάσα", τη στιγμή που ρίχνει ροχάλα-τάληρο στη μούρη του Es-Es βασανιστή της, φωνάζοντας γατίσια " η πατρίδα θέλει θυσίες!!"), ξεκαθάρισε αυστηρά ότι όποιος υπάλληλος δεν τεθεί άμεσα και με διαφάνεια στην υπηρεσία του έλληνα αγρότη, θα δει την πόρτα του υπουργείου απ' την ανάποδη, δηλαδή απ'όξω, ως απολυμένος.

Ρίγος διαπέρασε τη σπονδυλική μου στήλη. Μια γλυκιά ζάλη, που μου θύμισε τον οργασμό που παραλίγο να έχω πρόπερσυ, λίγο έλειψε να με ρίξει στο -φρεσκοσφουγγαρισμένο επαναλαμβάνω-πάτωμα. Η νέα υπουργός, όχι μόνο ήταν θεά, αλλά είχε αναλάβει το χαρτοφυλάκιο και με SM διαθέσεις! Σκέψεις πιο βρώμικες κι από το νεροχύτη της κουζίνας μου κατέκλυσαν το μυαλό μου, που ούτε η ετήσια παραγωγή Dettol δεν έφτανε να τις ξεπλύνει. Ηδονικές εικόνες αγροτο-σαδομαζοχιστικής διαπλοκής υπουργού-ψηφοφόρου περνούσαν μπροστά μου, με την ίδια συχνότητα που ο Μητσοτάκης βλέπει στον ύπνο του τη Ντόρα πρόεδρο κυβερνήσεως.

Nαι λοιπόν, το ομολογώ και δεν ντρέπομαι, φαντασιώθηκα ότι ήμουν πρωταγωνιστής, με παρτενέρ την υπουργό, σε πλήθος αγροτικών σαδομαζοχιστικών ταινιών για ενηλίκους, όπως, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά (γαμώ τα νομικά μου!) "φρέζαρέ με ν'αποδώσω!", "το τρακτέρ σέρνει καράβι", "ψεκασμοί στο φεγγαρόφως", "καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα μακρυ-πούλια", "είσαι μια..μουχρίτσα!!", "οι κωλίγες είναι λίγες", "με την Claire στο Κιλελέρ".

Και ναι, το ομολογώ και δεν ντρέπομαι, επηρεασμένος καθώς ήμουν, έκλεισα τη βραδυά μου με Φαραντούρη στο "λίγο ακόμα να...σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα", γεγονός που ήταν ένα πραγματικό (Πα)σοκ για τα δεδομένα της ηθικής μου (και της μουσικής μου).

Jesse James