Σε ισόβια καταδικάστηκε μητέρα που με ένεση τερμάτισε τη ζωή του παιδιού της που ζούσε με μηχανική υποστήριξη
ΛΟΝΔΙΝΟ «Καλύτερα να πάει στον Παράδεισοπαρά να ζει σε μιαΚόλαση στη γη. Δεν μπορούσα να τον βλέπω να υποφέρει» είπε στην απολογία της η Φράνσις Ινγκλις, η 57χρονη μητέρα που καταδικάστηκε χθες σε ισόβια επειδή σκότωσε, με θανατηφόρο ένεση ηρωίνης, τον 22χρονο γιο της ο οποίος ζούσε με μηχανική υποστήριξη ύστερα από τροχαίο.
Αρχικά ο Τομ Ινγκλις είχε τραυματιστεί στις 7 Ιουλίου του 2007 σε καβγά έξω από μια παμπ. Στη συνέχεια υπέστη σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις όταν έπεσε από το νοσοκομειακό όχημα που τον μετέφερε. Για τους επόμενους 16 μήνες δεν είχε αρθρώσει ούτε μία κουβέντα. Επικοινωνούσε με τη μητέρα του μόνο σφίγγοντας το χέρι της.
«Ο Τομ δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να συνεχίζει να ζει υποστηριζόμενος από ένα μηχάνημα. Η ζωή του είχε τελειώσει» είπε στο δικαστήριο η μητέρα του.
Τον Νοέμβριο του 2008 πήρε την απόφαση να τον απελευθερώσει από το μαρτύριο με τον πιο ανώδυνο τρόπο: μια ένεση με υπερβολική δόση ηρωίνης. Αρχισε να συχνάζει σε μέρη όπου πουλούσαν ναρκωτικά και κατάφερε να αγοράσει 2 γραμμάρια ηρωίνης, τα οποία ήταν αρκετά για να βάλουν τέλος στη ζωή του παιδιού της.
«Δεν θεωρώ ότι έκανα φόνο. Φόνος σημαίνει να αφαιρέσεις τη ζωή από κάποιον με κακή πρόθεση στην καρδιά σου. Εγώ το έκανα από αγάπη για τον Τομ» ισχυρίστηκε η κυρία Ινγκλις, η οποία στο παρελθόν είχε προσφέρει κοινωνική εργασία σε ενηλίκους και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. «Ολοι όσοι αγαπούσαν τον Τομ δεν είδαν την πράξη της μητέρας μου ως φόνο αλλά ως μια θαρραλέα πράξη αγάπης. Πρέπει να ξανασκεφτούμε τους νόμους για τους ανθρώπους που έχουν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση, όπως ο Τομ» κατέθεσε ο μεγαλύτερος γιος της κατηγορουμένης Αλεξ Ινγκλις. «Κανείς δεν μπορεί να παίρνει τοννόμο στα χέρια του και να αφαιρεί τη ζωή ενός ανθρώπου. Κατανοούμε τα συναισθήματα και τη δυστυχία σας. Το γεγονός όμως παραμένει ότι καταπατήσατε τις κοινωνικές συμβάσεις και τον νόμο» είπε ο δικαστής Μπράιαν Μπάρκερ.
Το δικαστήριο έκρινε τη Φράνσις Ινγκλις ένοχη για τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και της απόπειρας ανθρωποκτονίας- επειδή είχε προσπαθήσει να τερματίσει τη ζωή του γιου της και τον Σεπτέμβριο του 2007. Της επέβαλε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης με ελάχιστο όριο έκτισης τα εννέα έτη.
Αρχικά ο Τομ Ινγκλις είχε τραυματιστεί στις 7 Ιουλίου του 2007 σε καβγά έξω από μια παμπ. Στη συνέχεια υπέστη σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις όταν έπεσε από το νοσοκομειακό όχημα που τον μετέφερε. Για τους επόμενους 16 μήνες δεν είχε αρθρώσει ούτε μία κουβέντα. Επικοινωνούσε με τη μητέρα του μόνο σφίγγοντας το χέρι της.
«Ο Τομ δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να συνεχίζει να ζει υποστηριζόμενος από ένα μηχάνημα. Η ζωή του είχε τελειώσει» είπε στο δικαστήριο η μητέρα του.
Τον Νοέμβριο του 2008 πήρε την απόφαση να τον απελευθερώσει από το μαρτύριο με τον πιο ανώδυνο τρόπο: μια ένεση με υπερβολική δόση ηρωίνης. Αρχισε να συχνάζει σε μέρη όπου πουλούσαν ναρκωτικά και κατάφερε να αγοράσει 2 γραμμάρια ηρωίνης, τα οποία ήταν αρκετά για να βάλουν τέλος στη ζωή του παιδιού της.
«Δεν θεωρώ ότι έκανα φόνο. Φόνος σημαίνει να αφαιρέσεις τη ζωή από κάποιον με κακή πρόθεση στην καρδιά σου. Εγώ το έκανα από αγάπη για τον Τομ» ισχυρίστηκε η κυρία Ινγκλις, η οποία στο παρελθόν είχε προσφέρει κοινωνική εργασία σε ενηλίκους και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. «Ολοι όσοι αγαπούσαν τον Τομ δεν είδαν την πράξη της μητέρας μου ως φόνο αλλά ως μια θαρραλέα πράξη αγάπης. Πρέπει να ξανασκεφτούμε τους νόμους για τους ανθρώπους που έχουν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση, όπως ο Τομ» κατέθεσε ο μεγαλύτερος γιος της κατηγορουμένης Αλεξ Ινγκλις. «Κανείς δεν μπορεί να παίρνει τοννόμο στα χέρια του και να αφαιρεί τη ζωή ενός ανθρώπου. Κατανοούμε τα συναισθήματα και τη δυστυχία σας. Το γεγονός όμως παραμένει ότι καταπατήσατε τις κοινωνικές συμβάσεις και τον νόμο» είπε ο δικαστής Μπράιαν Μπάρκερ.
Το δικαστήριο έκρινε τη Φράνσις Ινγκλις ένοχη για τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και της απόπειρας ανθρωποκτονίας- επειδή είχε προσπαθήσει να τερματίσει τη ζωή του γιου της και τον Σεπτέμβριο του 2007. Της επέβαλε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης με ελάχιστο όριο έκτισης τα εννέα έτη.