Ανάμεσα στους «Δέκα μικρούς Μήτσους» και στο «Αλ Τσαντίρι νιουζ» ο Λάκης Λαζόπουλος προβληματίζεται για την επόμενη τηλεοπτική σεζόν του
Θα ήταν περισσότεροι από 400 οι θεατές- κάθε ηλικίας - στο πλατό τού «Αλ Τσαντίρι νιουζ» την περασμένη Τρίτη το βράδυ. Οσοι δεν χωρούσαν να καθήσουν είχαν βολευτεί γύρω γύρω,όρθιοι, ακόμη και στριμωγμένοι.Δεν
τους ένοιαζε όμως καθόλου: αρκεί που κατάφεραν να είναι εκεί,σε αυτή την ιδιότυπη παράσταση, σε αυτό το one man show που,όση επιτυχία και αν γνωρίζει στη μικρή οθόνη, αν δεν το ζήσεις επί τόπου δεν το αντιλαμβάνεσαι
πλήρως. Απόλυτος κυρίαρχος οΛάκης Λαζόπουλος, ο οποίος μετά το ζωντανό τηλεοπτικό του πρόγραμμα χαιρετά και μιλάει με τον καθένα ξεχωριστά, βγάζει φωτογραφίες,δίνει συμβουλές όταν του το ζητούν, χαμογελάει,
αγκαλιάζει τα μικρά παιδιά,φιλάει τις γιαγιάδες. Οταν, ύστερα από μία ώρα τουλάχιστον,αποχωρήσουν και οι τελευταίοι, ανεβαίνει στο καμαρίνι, αλλάζει και φεύγει.Ενα τηλεφώνημα - της μάνας του,που είδε την
εκπομπή και κάτι θέλει να του πει- σηματοδοτεί το τέλος της βραδιάς. Την προσεχή Τρίτη θα επανέλθει- άλλωστε το «Αλ Τσαντίρι νιουζ» επέστρεψε στον εβδομαδιαίο ρυθμό του, τουλάχιστον ως τα μέσα Ιουνίου.
«Το κλίμα διαμορφώνεται. Εξαρτάται από το κοινό, τις ηλικίες. Ολα παίζουν ρόλο. Με τον καιρό υπάρχει μια υπερένταση. Και αυτό είναι το θέμα. Δεν ξέρεις ακριβώς τον λόγο που έρχεται κάποιος εδώ- κι ας ξέρω ότι έρχονται για να δουν εμένα. Στο μυαλό μου έχω πάντα να μη χάσω το μέτρο, να μην ξεχάσω τι θέλω να πω. Το κοινό έχει τη δύναμη να σε παρασύρει, να σε πάρει μαζί του, ενώ ο δημιουργός πρέπει να μπορεί να κρατηθεί μακριά από τις σειρήνες του κοινού και να πάει προς τα εκεί που πιστεύει».
- Μοιάζει με μια μικρή θεατρική παράσταση εμπλουτισμένη με οπτικό υλικό...
«Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν δεν είχε οπτικό υλικό. Είναι κάτι που το σκέφτομαι».
- Ωστόσο τα βίντεο παίζουν σημαντικό ρόλο...
«Ναι, αλλά είναι στη σκέψη μου να τα μειώσω. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό δοκίμασα την περασμένη Τρίτη να δω τις αντιδράσεις του κόσμου απέναντι σε ένα μονόπρακτο και έβαλα ένα απόσπασμα από τους “Μήτσους”. Σαν δοκιμή...».
- Για να μετρήσετε αν το κοινό τούς αγαπάει ακόμη;
«Αν ήταν γι΄ αυτό, θα είχα επιλέξει ένα πιο δυνατό, μεταγενέστερο απόσπασμα, από τη Μάνα ή τον Τζίμη. Επέλεξαόμως κάτι πιο παλιό. Ηθελα να δω αν αντέχει στον χρόνο, να δω αντιδράσεις. Εχει ενδιαφέρον να ακούω πώς γελάει ο κόσμος. Στους “Μήτσους” δεν άκουγα τα γέλια, το κοινό ήταν στο σπίτι». - Υπάρχει πράγματι η σκέψη να ξαναγεννηθούν οι «Δέκα μικροί Μήτσοι»;
«Ναι, είναι στο μυαλό μου. Κατ΄ αρχάς θα κυκλοφορήσουν σε DVD οι “Δέκα μικροί Μήτσοι”, όλα τα επεισόδια από την αρχή. Θα ήθελα όμως να κάνω ένα επεισόδιο για να δω πού είναι σήμερα οι Μήτσοι και τι σκέπτονται. Θα ήθελα να τους ξανασυναντήσω».
- Αναμένεται να ενταχθεί κάτι τέτοιο στο πλαίσιο των επετειακών εκπομπών για τα 20χρονα του Μega;
«Προς το παρόν ό,τι γίνεται για τους “Μήτσους” αφορά την κυκλοφορία των DVD. Στο μέλλον δεν ξέρω τι θα γίνει. Δεν έχω πάρει γενικότερες αποφάσεις».
- Δεν μιλώ για τις γενικότερες αποφάσεις, ειδικά στους «Μήτσους» αναφέρομαι...
«Δεν έχει γίνει κάτι προς το παρόν. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να είμαι και στο ένα κανάλι και στο άλλο».
- Ακόμη και για ένα επετειακό επεισόδιο;
«Φαντάζομαι ότι για ένα επετειακό επεισόδιο θα επιτρεπόταν κάτι τέτοιο- είναι λογικό. Απλώς δεν μπορώ να το απαντήσω τώρα».
- Σε τι θα μπορούσαν να μετεξελιχθούν οι «Μήτσοι»;
«Δεν σκέφτομαι θεωρητικά. Τα έχω όλα μέσα στο κεφάλι μου και όταν πιάσω το μολύβι- εξακολουθώ το χειρόγραφο, όπως και τότε, στις αρχές του ΄90 που έγραφα στο “Βήμα” - μπορεί να προκύψει κάτι που αυτή τη στιγμή δεν βλέπω. Σίγουρα θα μου άρεσε, αν δεν υπήρχαν τόσες αλλαγές, να κάνω και ένα κομμάτι των “Μήτσων” ζωντανό... Και ίσως θα μπορούσα να κάνω θεματικά γυρίσματα: μια μέρα, δηλαδή, να έρχεται το κοινό για τον Τζίμη, μια άλλη για τη Χήρα και πάει λέγοντας». - Επειτα από δύο επιτυχίες στην τηλεόραση, είναι πιο δύσκολη η απόφαση για το επόμενο βήμα;
«Το “Τσαντίρι” έχει το μεγάλο προτέρημα να λέει την αλήθεια...».
- Τη δική σας αλήθεια...
«Ναι, την αλήθεια όπως την αντιλαμβάνεται ο δημιουργός. Στο “Τσαντίρι” λέω ελεύθερα τη γνώμη μου, χωρίς να με εμποδίσει κανένας».
- Ούτε αυτολογοκρίνεστε;
«Οχι, καθόλου. Αυτό είναι κάτι που θα έχει πάντα ενδιαφέρον. Ιδίως στην πολιτική σάτιρα πάντα έχεις έναν τρόπο να μιλήσεις γι΄ αυτό που γίνεται τώρα. Σαν να παρακολουθείς έναν ασθενή. Αρα έχει μέλλον. Για να είμαι όμως απόλυτα ειλικρινής έχω αποφασίσει να κάνω ακόμη δύο χρόνια τηλεόραση και μετά να κλείσει για μένα ο τομέας “τηλεόραση”. Θέλω δύο έντονα ακόμη χρόνια στην τηλεόραση. Αλλωστε δεν μπορώ να συνεχίσω αυτούς τους ρυθμούς, μετράω και τις δυνάμεις μου. Μετά, προτιμώ να κάνω θέατρο, καμιά ταινία. Επειτα από δύο χρόνια νομίζω ότι θα έχω κάνει αυτό που ήθελα να κάνω στην τηλεόραση».
- Και τι είναι αυτό;
«Τις αποφάσεις μου δεν τις ανακοινώνω σε κανέναν. Ακούω, συζητάω και βάζω μέσα μου μια ημερομηνία, ένα όριο. Εγώ λοιπόν τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Πάντα αφήνω περιθώρια για να δω αν ήταν σωστές ή λάθος. Μπορεί να είμαι αυθόρμητος άνθρωπος αλλά δεν αποφασίζω ποτέ εν θερμώ».
- Εχετε ωστόσο συζητήσει με όλα τα κανάλια;
«Νομίζω ότι σήμερα όλοι μιλάνε με όλα τα κανάλια. Η αγορά είναι μικρή. Φαντάζομαι ότι δεν είμαι η εξαίρεση, σαν ένα προϊόν και εγώ μέσα στον χώρο- αν θέλω να υποβαθμίσω λίγο τον εαυτό μου. Δουλειά μου παραμένει το θέατρο. Με εκφράζει, με ηρεμεί».
- Τελικά θα μείνετε στον Αlpha, θα πάτε στο Μega ή κάπου αλλού;
«Ειλικρινά νομίζω ότι ο κόσμος δεν νοιάζεται διόλου για το τι θα κάνω εγώ. Ούτε εγώ θα ενδιαφερόμουν για κάποιον άλλον. Κάτι θα κάνω πάντως. Οταν έρθει η ώρα, θα το πω. Κανείς όμως δεν έχει σκεφθεί το ενδεχόμενο μήπως τελικά πάω σπίτι μου νωρίτερα. Γιατί τη δική μου ψυχολογία μόνο εγώ την ξέρω».
- Δεν νομίζω πάντως ότι τώρα είναι η στιγμή να γυρίσετε σπίτι σας.
«Πιθανώς να μην είναι. Θέλω δύο χρόνια ακόμη για να κλείσει το κεφάλαιο “τηλεόραση” για μένα...».
- Για πάντα;
«Βεβαίως, ασφαλώς. Να σταματήσω να έχω αυτή τη σχέση μαζί της. Μεγαλώνουμε. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να μένεις κάπου αιωνίως. Προτιμώ να αφήνω πίσω μου πράγματα νεότερος παρά να κάθομαι και να κάνω τα ίδια».
- Δεν μου είπατε τελικά τι αποφασίσατε για του χρόνου;
«Θα ανακοινωθούν όλα στην ώρα τους».
- Τι κρατάτε από την εφετινή χρονιά σας στην τηλεόραση;
«Κατάφερα να έχω μιαν απόσταση και να ρίξω το βάρος μου στο θέατρο. Είχα διαβάσει μια συνέντευξη των Μπιτλς- αλίμονο, δεν κάνω παραλληλισμούς- όπου έλεγαν ότι σταμάτησαν γιατί δεν μπορούσαν πια, από τις φωνές, να ακούσουν τη μουσική τους. Μερικές φορές το πλήθος φωνάζει τόσο πολύ που χάνεις ο ίδιος τη φωνή σου. Τότε πρέπει να σταματήσεις. Εφέτος πάτησα φρένο...».
- Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι έχετε προτίμηση στο δελτίο του Μega, το οποίο είναι και πιο επιτυχημένο...
«Νομίζω ότι ο λόγος είναι απλός. Βρίσκω τα περισσότερα θέματα».
- Τελικά αυτό το μοντέλο δελτίου ειδήσεων σας αρέσει;
«Αν ακούσω την είδηση, δεν με απασχολεί αν θα ακούσω τον σχολιασμό. Αλλά χάνονται ειδήσεις μέσα από τον σχολιασμό. Πολλές φορές δεν καταλαβαίνω την είδηση. Χάνω τον ειρμό- ίσως αν ήταν λιγότεροι και πιο ειδήμονες. Φεύγει η κουβέντα και ναυαγεί. Στο τέλος μοιάζει με ναυάγιο. Δεν ξέρεις πού πήγε το πλοίο... Πιστεύω ότι σιγά σιγά θα περιοριστεί αυτό το πράγμα».
- Είκοσι χρόνια ιδιωτικής τηλεόρασης.Ο τηλεθεατής μπορεί να δει ό,τι θέλει σήμερα;
«Οχι, όχι. Η τηλεόραση έχει στερέψει. Πρέπει να βρεθούν καινούργια μοντέλα για το πρωί, για το μεσημέρι... Πρέπει να αλλάξει, να ανανεωθούν και το μοντέλο της και οι άνθρωποί της».
- Μενεγάκη ή Καγιά;
«Οταν ένα πρόσωπο είναι ισχυρό σε αυτό που κάνει, όπως συμβαίνει με τη Μενεγάκη, γιατί να το επαναλάβεις με ένα άλλο πρόσωπο, όπως η Καγιά; Πρέπει να βρεις άλλο μοντέλο. Πιστεύω ότι δεν μπορείς να πολεμήσεις ένα προϊόν παρά με άλλη λογική».
- Πού αποδίδετε την επιτυχία της Ελένης Μενεγάκη;
«Στο ότι ακολουθεί με πίστη, συνέπεια και πολλή δουλειά αυτό που κάνει. Η επιτυχία είναι 99% δουλειά και 1% έμπνευση. Αν εγώ έρθω στο “Τσαντίρι” απροετοίμαστος, το αποτέλεσμα δεν θα είναι το ίδιο...».
- Ο παρουσιαστής δεν παίζει κανέναν ρόλο;
«Η τηλεόραση είναι σαν να έχεις κάποιον να σου μιλάει μέσα στο σπίτι. Θέλεις λοιπόν μια οικεία φωνή. Θες ηρεμία, είναι πρωί ακόμη. Αν συνεχώς του ζητάς να σε δει, να σε προσέξει, συνεχώς του υπόσχεσαι ότι θα του δώσεις καλύτερο πρόγραμμα, τότε αυτομάτως θα φύγει ο τηλεθεατής».
- Ποια είναι τώρα η προσωπική σας κατεύθυνση;
«Η δική μου κατεύθυνση είναι να δώσω περισσότερο χρόνο στον εαυτό μου και να αποκαταστήσω σιγά σιγά την ησυχία που είχα προτού γίνω διάσημος- χωρίς να θέλω να χάσω τίποτα από όσα έγιναν. Πάντα ήθελα να κάνω κάτι για τον πολύ κόσμο. Οποτε έλεγα στη γειτονιά ένα αστείο, ήθελα να με ακούει πιο πολύς κόσμος. Τώρα είμαι μέσα σε ό,τι ονειρεύτηκα και θα ευχαριστώ πάντα όλον αυτόν τον κόσμο- είχα και έχω ευγνωμοσύνη. Εχω ανάγκη να κάνω μια ταινία της προκοπής, μια ταινία που να καταγράψει ό,τι έχω μέσα μου. Εχω κάτι στο μυαλό μου, την ιστορία του πατέρα μου».
- Ηταν άλλωστε ένας από τους «Δέκα μικρούς Μήτσους»...
«Ναι, ήταν ο πρώτος μικρός Μήτσος...».