Thursday, May 21, 2009
«Κούριερ» και «ντελίβερι μπόις», οι σύγχρονοι πληβείοι των Αθηνών
Η χώρα οδεύει διχασμένη προς τις ευρωκάλπες, με τα ταμεία της άδεια, τα χρέη δυσβάσταχτα, την οικονομία απειλούμενη, τα κόμματα δοκιμαζόμενα και εν πολλοίς αμφισβητούμενα, και τους πολίτες μπαϊλντισμένους και απαισιόδοξους, απορροφημένους από τον αγωνιώδη βίο και τις πολλές ανασφάλειες για τις δουλειές, για τα εισοδήματα και για την τύχη των παιδιών.
Οσοι παρακολουθούν από κοντά τις συντελούμενες τούτο τον καιρό οικονομικές και κοινωνικές διεργασίες αισθάνονται την αδυναμία και τα αδιέξοδα των πολιτικών δυνάμεων, κατανοούν τις διαδικασίες υποχώρησης της χώρας και υποθέτουν ότι οι επόμενοι μήνες δεν θα είναι οι καλύτεροι.
Οι περισσότεροι της πολιτικής, άλλοι εμπειρικά και άλλοι διαισθητικά, αντιλαμβάνονται τις τάσεις επιδείνωσης των συνθηκών σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι, παρά τα αισιόδοξα μηνύματα που εκπέμπονται από Αμερική και Ευρώπη για την οικονομική κρίση, η ανάκαμψη στην Ελλάδα θα είναι αργή, επίπονη και θα αφήσει έντονο το σημάδι της στην ελληνική κοινωνία.
Οι γνωρίζοντες αναμένουν ότι από την επομένη των ευρωεκλογών ο υπουργός Οικονομίας κ. Γιάννης Παπαθανασίου θα είναι αναγκασμένος να λάβει διασωστικά μέτρα. Το πρώτο κύμα μέτρων θα έλθει τον Ιούνιο και ταυτόχρονα θα αρχίσει η προετοιμασία του ισχυρότερου φθινοπωρινού πακέτου.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι ο συνδυασμός δημοσίων οικονομικών και ύφεσης που ήδη πλήττει τη χώρα θα αναδείξει έναν κύκλο νέων προβλημάτων και προκλήσεων για την ελληνική πολιτική. Ηδη ορισμένοι περιγράφουν το «νέο κοινωνικό ζήτημα». Σύμφωνα με τον βουλευτή του ΠαΣοΚ κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη , αναδεικνύεται από την ολοένα διευρυνόμενη περιοχή της επισφαλούς εργασίας. Πιστεύει ότι όσο περνά ο καιρός πληθαίνει ο αριθμός των συμπολιτών μας που κινούνται σε αυτή την άκρως προβληματική ζώνη της μερικής απασχόλησης, των τρίωρων και τετράωρων υποαμειβόμενων δραστηριοτήτων.
Ο βουλευτής του ΠαΣοΚ ανεβάζει σε εκατοντάδες χιλιάδες τους κινούμενους στη ζώνη της επισφαλούς απασχόλησης και σημειώνει ότι πρόκειται κυρίως για νέους σε ηλικία εργαζομένους, που δεν έχουν συνδικαλιστική ή άλλη κάλυψη και αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερη σκληρότητα από τους εργοδότες τους. Αυτοί οι σύγχρονοι πληβείοι των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης και των υπόλοιπων ελληνικών περιφερειακών αστικών κέντρων συγκροτούν πια ξεχωριστή ομάδα στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας, η οποία, σε εποχή υπερσυγκέντρωσης και προκλητικής επίδειξης του πλούτου, κινείται μεταξύ στέρησης, απόγνωσης και αμφισβήτησης. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτή τη ζώνη της επισφαλούς εργασίας, την οποία δεν μπορεί ή δεν θέλει να παρακολουθήσει η ΓΣΕΕ, ούτε ακόμη και η επίσημη αριστερή συνδικαλιστική ηγεσία δύναται να προσεγγίσει, βρήκε πρόσφορο έδαφος η ανάπτυξη του άγνωστου στην Ελλάδα αναρχοσυνδικαλισμού. Μόνο στα σωματεία των «κούριερ» και των «ντελίβερι μπόις», που είναι συγκροτημένα σε αναρχοαυτόνομη βάση δυνητικά εκπροσωπούνται πάνω από 4.500 άτομα στην Αττική. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι σε αυτή τη σύγχρονη πληβειακή περιοχή αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια έντονη αντισυστημική πολιτική δραστηριότητα, η οποία, αν συνδεθεί με τις πολλές άλλες εκδοχές της αμφισβήτησης, είναι ικανή να δώσει στο μέλλον εκρηκτικά γεγονότα.
Οι ασχολούμενοι με τα θέματα τάξης και ασφάλειας δεν κρύβουν τους φόβους τους. Αξιολογούν με μεγάλη ανησυχία τα ολοένα προκλητικότερα τρομοκρατικά χτυπήματα, τρομάζουν με τις θεωρούμενες βέβαιες πια υπόγειες επαφές μεταξύ πολιτικής τρομοκρατίας και κοινού εγκλήματος, και δεν θέλουν καν να σκέπτονται το ενδεχόμενο τυχόν συντονισμένης δράσης. Είναι αυτή η αθέατη πλευρά της Σελήνης ή καλύτερα των πολλών διεργασιών που εξελίσσονται σε σκοτεινούς δρόμους τα τελευταία χρόνια.