Τι ρίχνει τα αεροπλάνα οεο;

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Η αεροπορική τραγωδία στη Μεσόγειο σημειώθηκε εν μέσω καταρρακτώδους βροχής. Πρόκειται για το τελευταίο σε μια σειρά δυστυχήματα με καθοριστικό, μεταξύ άλλων, παράγοντα την κακοκαιρία από το 1922 ως σήμερα. Τότε, το 1922, επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν κοντά στο Πικαρντί της Γαλλίας σε ένα δυστύχημα που κατέγραψε θλιβερή διπλή «πρωτιά»: ήταν η πρώτη στην Ιστορία σύγκρουση δύο αεροσκαφών στον αέρα, καθώς και η πρώτη που αποδόθηκε σε καιρικό φαινόμενο, συγκεκριμένα στην ομίχλη.

Με την πάροδο των ετών και τη βελτίωση της τεχνολογίας τα αεροπορικά δυστυχήματα που αποδίδονταν στην κακοκαιρία ελαττώθηκαν, ποτέ όμως δεν εξαλείφθηκαν. Τη δεκαετία του 2000 τουλάχιστον οκτώ μεγάλα αεροπορικά δυστυχήματα αποδόθηκαν με βεβαιότητα στην κακοκαιρία, ενώ την προηγούμενη δεκαετία του 1990 εννέα. Ωστόσο το δελτίο καιρού παραμένει και σήμερα ένας άκρως επικίνδυνος εχθρός των αερομεταφορών.

Στις 6 Φεβρουαρίου 1958 σημειώθηκε η αεροπορική τραγωδία του Μονάχου. Τότε σκοτώθηκαν 23 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων οκτώ ποδοσφαιριστές της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την οποία αποκαλούσαν «οι Μπέμπηδες του Μπάσμπι», από τον προπονητή τους σερ Ματ Μπάσμπι. Το αεροσκάφος συνετρίβη κατά την τρίτη προσπάθεια απογείωσής του από τον χιονισμένο διάδρομο.

Αλλες πέντε αεροπορικές τραγωδίες αποδόθηκαν στα απότομα καθοδικά ρεύματα, τα οποία εικάζεται ότι ενδεχομένως φέρουν μερίδιο ευθύνης και για τη χθεσινή τραγωδία. Στις 2 Αυγούστου 1985 αεροσκάφος που εκτελούσε την πτήση 191 της Delta Αir Lines συνετρίβη ενώ προσέγγιζε το διεθνές αεροδρόμιο του Ντάλας Φορτ Γουόρθ. Σκοτώθηκαν οκτώ από τα 11 μέλη του πληρώματος και 126 από τους 152 επιβάτες. Στις 24 Ιουνίου 1975 το Βoeing 727-225 που εκτελούσε την πτήση 66 της Εastern Αir Lines επλήγη από ισχυρούς καθοδικούς ανέμους εν μέσω σφοδρής κακοκαιρίας, με αποτέλεσμα να προσκρούσει στα φώτα προσέγγισης του αεροδρομίου «Κένεντι» της Νέας Υόρκης, να πάρει κλίση και να τυλιχθεί στις φλόγες. Οι 112 από τους 124 επιβαίνοντες σκοτώθηκαν. Στις 21 Δεκεμβρίου 1992 το DC10 που εκτελούσε την πτήση 495 της Μartinair συνετρίβη ενώ πραγματοποιούσε ανώμαλη προσγείωση, επίσης λόγω ισχυρών καθοδικών ρευμάτων, στο αεροδρόμιο Φάρο της Πορτογαλίας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 56 από τους 340 επιβαίνοντες και να τραυματιστούν σοβαρά 106. Συχνά όμως υπεισέρχεται ο ανθρώπινος παράγοντας. Το πιο χαρακτηριστικό τέτοιο περιστατικό συνέβη στις 2 Ιουλίου 1994 πάλι στις ΗΠΑ. Ενα DC-9 έπεσε σε καταρρακτώδη βροχή καθώς ήταν έτοιμο για προσγείωση στο Σάρλοτ της Βόρειας Καρολίνας. Ο πύργος ελέγχου προειδοποίησε τον συγκυβερνήτη που είχε αναλάβει να το προσγειώσει για ισχυρά καθοδικά ρεύματα. Δυστυχώς όμως εξέπεμπε σε διαφορετική ραδιοσυχνότητα από αυτήν της συγκεκριμένης πτήσης. Περίπου ένα λεπτό αργότερα ο κυβερνήτης συνειδητοποίησε τον κίνδυνο και διέταξε απεγνωσμένα τον συγκυβερνήτη να στρέψει απότομα το πηδάλιο. Οι δύο πιλότοι κατάφεραν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το σκάφος, αλλά ήταν πολύ αργά. Είχε προσγειωθεί ανώμαλα σε ένα χωράφι, προσέκρουσε στον φράχτη, σε δένδρα και κατέληξε σε κοντινό δρόμο. Το αεροπλάνο έσπασε σε τέσσερα κομμάτια: 37 επιβαίνοντες σκοτώθηκαν και 20 επέζησαν.