Οι καθολικές Κλαρίσσες της Σύρου δεν βγαίνουν ποτέ από το μοναστήρι
«Βγαίνουμε από το μοναστήρι μόνο όταν έχουμε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Όλη μας η ζωή είναι μέσα στη μονή. Μένουμε εδώ και προσευχόμαστε συνέχεια», λέει στα «ΝΕΑ» η αδελφή Στεφανία από την καθολική ιερά μονή των Αδελφών Κλαρισσών στην Άνω Σύρο.ΡΕΠΟΤΡΑΖ: Μάνος Χαραλαμπάκης , manosh@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008
Ακόμα και τα τρόφιμα για το καθημερινό τους φαγητό, προσθέτει, δεν βγαίνουν για να τα αγοράσουν. «Τα παραγγέλνουμε με φαξ στο σούπερ μάρκετ και στα τοπικά καταστήματα και μας τα φέρνουν εδώ». Ο ιδιαίτερος τρόπος λειτουργίας του μοναστηριούμε τις μοναχές που ζουν έγκλειστες- δεν προκαλεί εντύπωση στους καθολικούς ούτε στους ορθόδοξους χριστιανούς κατοίκους της Σύρου. Για τους επισκέπτες όμως του νησιού δεν ισχύει το ίδιο.
Τις πιο πολλές φορές οι επισκέπτες μπαίνοντας στο μοναστήρι δύσκολα θα αντικρύσουν
ΔΙΚΤΥΩΜΕΝΕΣ
«Όλη η ζωή μας είναι μέσα στη μονή. Μπαίνουμε όμως στο Διαδίκτυο για να μαθαίνουμε και να προσευχόμαστε για ό,τι άσχημο συμβαίνει»τις Κλαρίσσες. Μπορούν να προσκυνήσουν την εκκλησιά της Παναγίας του Καρμήλου, αλλά... μέχρι εκεί. Ένα φράγμα με κάγκελα χωρίζει τους επισκέπτες από το εσωτερικό του μοναστηριού. Και μόνο σε αυτό το σημείο μπορούν να ρωτήσουν κάτι για το μοναστήρι τις εσώκλειστες καλόγριες. Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις που οι έγκλειστες μοναχές προσεύχονται στην εκκλησία και έτσι μπορούν να τις δουν.
Το πρότυπο
Η εξήγηση για τον τρόπο λειτουργίας του μοναστηριού είναι απλή, λένε οι τρεις μοναχές που ζουν σήμερα στη μονή. Ανήκουν στο μοναχικό τάγμα των Κλαρισσών. Προσπαθούν δηλαδή να μιμηθούν και να ακολουθούν τον τρόπο ζωής της Αγίας Κλάρας, η οποία ίδρυσε το πρώτο τάγμα το 1212, και του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης που ζούσαν στην απόλυτη φτώχεια.
«Υπάρχουν μοναχές στην Καθολική Εκκλησία που κάνουν φιλανθρωπικό έργο. Βοηθούν τους αρρώστους, τους φτωχούς. Ακολουθούν δηλαδή την αποστολική ζωή. Αντίθετα, εμείς ακολουθούμε τη λεγόμενη ενορατική ζωή. Δηλαδή προσευχόμαστε συνέχεια για το καλό του κόσμου. Επιπλέον, δεν έχουμε τίποτα δικό μας. Δεν πουλάμε προϊόντα, όπως συμβαίνει σε άλλα καθολικά ή ορθόδοξα μοναστήρια», τονίζει η αδελφή Στεφανία.
Σήμερα υπολογίζεται ότι σε όλο τον κόσμο ζουν με τον ίδιο τρόπο- έγκλειστες σε μοναστήρια- περίπου 18.000- 20.000 μοναχές που ανήκουν στο τάγμα των Κλαρισσών.
«Παράθυρο» στο Διαδίκτυο
Μολονότι οι τρεις μοναχές δεν βγαίνουν από το μοναστήρι, δεν νιώθουν ότι ζουν απομονωμένες από τον έξω κόσμο. Όπως λένε στα «ΝΕΑ», καθημερινά μπαίνουν στο Ίντερνετ προκειμένου να μαθαίνουν τα νέα του κόσμου. «Έτσι, μπορούμε να προσευχόμαστε για όσα άσχημα συμβαίνουν». Διατηρούν όμως επικοινωνία και με αρκετούς πιστούς. «Αρκετοί είναι οι πιστοί, όχι μόνο από τη Σύρο αλλά και από την Ιταλία, που μας στέλνουν mail με ερωτήματα για διάφορα θέματα που τους απασχολούν».
Έγκλειστες μοναχές πάντως δεν ζουν μόνο στη Σύρο. Σε ακόμη δύο μοναστήρια της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, οι μοναχές ακολουθούν παρόμοιο τυπικό. «Με τον ίδιο τρόπο ζουν οι αδελφές στο μοναστήρι της Παναγίας του Καρμήλου στο Ηράκλειο Αττικής. Μάλιστα πριν από πολλά χρόνια όταν είχα επισκεφθεί το μοναστήρι, μιλούσα με την ηγουμένη αλλά δεν μπορούσα να τη δω. Ήταν πίσω από μια κουρτίνα», αναφέρει ο διευθυντής του γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Εκκλησίας κ. Νικόλαος Γασπαράκης. Το ίδιο τυπικό ακολουθείται, όπως συμπληρώνει, και στο γυναικείο Δομινικανό μοναστήρι στη Σαντορίνη.
Με λειτουργία και προσευχή αρχίζει η ημέρα των Κλαρισσών και με τον ίδιο τρόπο τελειώνει το βράδυ. Ξυπνούν στις 6 το πρωί. Στις 7.30 παρακολουθούν τη θεία λειτουργία και έπειτα από περίπου 40 λεπτά αρχίζει η προσευχή, που διαρκεί έως τις 9. Ακολουθούν εργασίες για το μοναστήρι έως τις 11.30. Στη συνέχεια προσεύχονται και πάλι και στις 12.30 γευματίζουν. Το μεσημέρι οι μοναχές έχουν μιάμιση ώρα ελεύθερο χρόνο και στις 5.30 προσεύχονται η καθεμία μόνη της. Μεσολαβεί εσπερινός, δείπνο και στις 9 κάνουν την τελευταία προσευχή.
Το μοναστήρι
Από το 2000 λειτουργεί στην Άνω Σύρο η ιερά μονή των Αδελφών Κλαρισσών. Αν και είναι περισσότερο γνωστό ως το μοναστήρι των Κλαρισσών, η ονομασία του είναι «Ίνα πάντες εν ώσιν» (δηλαδή να είναι όλοι ένα). Ωστόσο είναι γνωστό και ως μοναστήρι των Ιησουιτών, αφού έως το 1996 ήταν ανδρικό. Είναι εξαιρετικής αρχιτεκτονικής, διαθέτει βιβλιοθήκες με 6.000 τόμους και χρονολογείται από το 1744. Σήμερα στο μοναστήρι ζουν τρεις μοναχές που έχουν έρθει από την Ιταλία.
Η μονή της Άνω Σύρου
● ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ των Αδελφών Κλαρισσών στην Άνω Σύρο ιδρύθηκε το 2000 ● ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΑΓΜΑ των Κλαρισσών ιδρύθηκε το 1212 από την Αγία Κλάρα της Ασίζης ● ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ από τα μοναστήρια παρά μόνο για σοβαρούς λόγους υγείας. Προσεύχονται συνεχώς ● 18.000-20.000 υπολογίζεται ότι είναι οι κλαρίσσες σε όλον τον κόσμο ● ΑΛΛΑ ΔΥΟ καθολικά μοναστήρια στην Ελλάδα έχουν έγκλειστες μοναχές. Το ένα λειτουργεί στο Ηράκλειο Αττικής και το άλλο στη Σαντορίνη