"""Ο ύπνος "ξυπνά" τον εγκέφαλο
Ένας καλός νυχτερινός ύπνος βοηθά τον εγκέφαλο να αποθηκεύσει και να θυμάται νέες λέξεις που έμαθε κατά τη διάρκεια της ημέρας, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη.
Οι επιστήμονες βρήκαν επίσης ότι ο εγκέφαλος εμπλουτίζει ακόμα πιο πετυχημένα το λεξιλόγιό του, όταν οι άνθρωποι έχουν ακούσει τις νέες λέξεις λίγο πριν κοιμηθούν - εξ ου και η σημασία της ανάγνωσης νυκτερινών παραμυθιών και άλλων ιστοριών, είτε από τους γονείς προφορικά, είτε από τα ίδια τα παιδιά."""
Πάνω που ήμουν έτοιμος να στείλω αίτηση στο τμήμα γλωσσολογίας του ΜΙΤ, καθώς, το τελευταίο διάστημα, είχα τη διάχυτη αίσθηση ότι, εντελώς ξαφνικά και απροσδόκητα, είχα εμπλουτίσει το λεξιλόγιό μου και αναπτύξει εξαιρετικές γλωσσικές ικανότητες, αν και ποτέ δεν υπήρξα καλός στο χειρισμό της γλώσσας (μόνο η Τούλα, η κυλικειτζού στο Λύκειο, με διαβεβαίωνε για το αντίθετο και πάντα απορούσα γιατί), ήρθε η πιο πάνω είδηση και μου τα τσάκισε όλα.
Το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό, με το που ξυπνούσα, αντί να μουγκρίζω βαριεστημένα, πεταγόμουν από το κρεβάτι, έπαιρνα πόζα και απήγγειλα με στεντόρεια φωνή, ίδιος η Κονιόρδου στην Επίδαυρο, κατεβατά ολόκληρα από τον τεράστιο πλούτο επιθέτων της ελληνικής γλώσσας και μάλιστα στην κλητική πτώση, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από απλή αναπαραγωγή των όσων είχε αφομοιώσει ο εγκέφαλός μου από την αντίστοιχη νυχτερινή απαγγελία της συντρόφου μου σε ρε ματζόρε, όπως ενδεικτικά «ρε ανεπρόκοπε, ρε αχαϊρευτε, ρε αναίσθητε, ρε αλκοολικέ» και πλείστα όσα άλλα.
Αλλά εγώ φταίω, γιατί δεν μαθαίνω από τα λάθη μου. Όπως τότε που νόμιζα ότι είχα γίνει εξπέρ στην-πιο δυσκολόκλιτη- β’ συζυγία ρημάτων της αρχαίας ελληνικής, δηλαδή τα λήγοντα σε –μι, για να προσγειωθώ αργότερα και να καταλάβω ότι η σύντροφός μου δεν έλεγε «σκίσιμι» λόγω φιλολογικής καλλιέργειας, αλλά επειδή, απλά, ήταν από Καρδίτσα….
Posts
