Μια καταιγίδα μετεωριτών, που σφυροκόπησε τη Γη, καθώς και τον Άρη, πριν περίπου 4 δισ. χρόνια (ο λεγόμενος «Ύστερος Βαρύς Βομβαρδισμός» που κράτησε 20 εκατ. χρόνια), πιθανότατα έκανε τους δύο πλανήτες πιο ζεστούς και υγρούς και τελικά πιο κατοικήσιμους, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη έγινε από βρετανούς επιστήμονες, υπό τον Ρίτσαρντ Κορτ, του Τμήματος Γεωεπιστημών του Αυτοκρατορικού Κολλεγίου (Imperial College) του Λονδίνου, και δημοσιεύτηκε στο γεωχημικό περιοδικό «Geochimica et Cosmochimica Acta», σύμφωνα με το BBC.
Όταν ένας μετεωρίτης εισέρχεται στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη, η ακραία θερμοκρασία που αναπτύσσεται, αναγκάζει ορισμένα από τα ορυκτά και την οργανική ύλη στα εξωτερικά στρώματά του να μετατραπούν σε υδρατμούς και διοξείδιο του άνθρακα, πριν αυτός προσκρούσει στο έδαφος.
Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας την τεχνική της πυρόλυσης (FTIR), υπέβαλαν σε τρομερά απότομη άνοδο της θερμοκρασίας (μέχρι 20.000 βαθμούς Κελσίου μέσα σε ένα μόνο δευτερόλεπτο) αρχαίους διαστημικούς βράχους, που βρέθηκαν σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας, προκειμένου να υπολογίσουν την ποσότητα των αερίων που θα είχαν απελευθερωθεί στην γήινη και αρειανή ατμόσφαιρα κατά το βομβαρδισμό από τους μετεωρίτες, οι οποίοι αποσυντέθηκαν εν μέρει πριν την πρόσκρουση.
Όπως συμπέραναν οι επιστήμονες, τα αέρια αυτά θα ήσαν αρκετά για να δημιουργήσουν πιο ζεστούς και υγρούς πλανήτες, που έτσι θα ήσαν πιο φιλικοί για την εμφάνιση και την εξέλιξη της ζωής. Ένα μέσο θραύσμα διαστημικού βράχου διαπιστώθηκε ότι απελευθέρωσε το 12% της μάζας του ως υδρατμούς και το 6% ως διοξείδιο του άνθρακα, που είναι ένα γνωστό «αέριο του θερμοκηπίου».
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, με τη βοήθεια μαθηματικών μοντέλων, συνολικά 10 δισ. τόνοι νερού και 10 δισ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα
υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο απελευθερώνονταν στην επιφάνεια τόσο της Γης όσο και του Άρη λόγω της αδιάκοπης πρόσκρουσης των ουρανίων σωμάτων. Αυτό, με τη σειρά του, θα οδήγησε σε παγκόσμια υπερθέρμανση, στην εμφάνιση υγρών ωκεανών και γενικά σε ένα πιο κατοικήσιμο περιβάλλον.
«Λόγω της χημείας τους, οι αρχαίοι μετεωρίτες έχουν προταθεί ως ένας τρόπος δημιουργίας υγρού νερού στην πρώιμη Γη», δήλωσε ο υπεύθυνος της έρευνας Ρ.Κορτ.
«Τώρα πια έχουμε στοιχεία που αποκαλύπτουν πόσο νερό και διοξείδιο του άνθρακα εισήχθησαν στην ατμόσφαιρα μέσω των μετεωριτών. Αυτά τα αέρια είναι πολύ πιθανό ότι άρχισαν να έχουν άμεσο αποτέλεσμα, ενισχύοντας τον κύκλο του νερού και θερμαίνοντας τον πλανήτη μας», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο ηλιακός άνεμος θα είχε εξαφανίσει τα αέρια αυτά από την ατμόσφαιρα της Γης, αν ο πλανήτης μας δεν προστατευόταν από το μαγνητικό πεδίο του. Αντίθετα, ο Άρης στάθηκε πιο άτυχος, καθώς δεν έχει προστατευτική μαγνητική ασπίδα, με συνέπεια να χάσει σταδιακά το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιράς του. Παράλληλα, μια μείωση της ηφαιστειακής δραστηριότητας ψύχρανε περαιτέρω τον πλανήτη, γεγονός που οδήγησε τους υγρούς ωκεανούς του να περιοριστούν μόνο στους πόλους, όπου και τελικά μετατράπηκαν σε πάγους.
Posts
