Η Google είχε κάνει λόγο για το ενδεχόμενο αποχώρησής της από την Κίνα πρώτη φορά τον περασμένο Ιανουάριο, κι αν μέχρι σήμερα δίσταζε να βγει, υπήρχαν χιλιάδες λόγοι που το εξηγούσαν. Το πράγμα έχει πρωτίστως να κάνει με τον αριθμό των χρηστών του διαδικτύου στην Κίνα. Όπως και η κυβέρνηση αναγνωρίζει, οι Κινέζοι προτιμούν το ίντερνετ σε σχέση με τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ιδίως την τηλεόραση, τόσο σαν μέσο διασκέδασης, όσο και σαν μέσο πληροφόρησης και γνώμης. Σύμφωνα με τους Μάξ Μάγκνι και Γιουβάλ Ατμόν, στελέχη συμβουλευτικής εταιρίας, τα έσοδα από τη διαδικτυακή διαφήμιση, αν και ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά, μέσα στα τελευταία 10 χρόνια ενισχύθηκαν εντυπωσιακά, και η συγκεκριμένη τάση θα συνεχιστεί για ένα χρονικό διάστημα.
Οι ξένες εταιρίες του διαδικτύου που δραστηριοποιούνται στην Κίνα είδαν τη δυναμική που ανοίγει η επικείμενη έξοδος της Google, αλλά θα δυσκολευτούν πάρα πολύ να την εκμεταλλευτούν. Το Twitter και το YouTube έχουν μπλοκαριστεί. Το EBay δεν κατάφερε να αναπτυχθεί εξαιτίας των λαθών της δίκης του διαχείρισης, αλλά και εξαιτίας της καθυστερημένης έγκρισης του συστήματος πληρωμών του, του PayPal, που μόλις αυτή την εβδομάδα ανακοίνωσε συνεργασία με έναν Κινέζο ανταγωνιστή. Το Yahoo! είχε προκαλέσει σύγκρυο επιτρέποντας στις κινεζικές αρχές να ελέγχουν τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία των χρηστών του ψαρεύοντας στοιχεία για τη δίωξη των πολιτικών αντιφρονούντων – κάτι που έκτοτε υπόσχεται ότι δεν κάνει.
Σήμερα υπάρχουν σοβαροί εγχώριοι ανταγωνιστές όλων αυτών των δυτικών σάιτ – το Baidou για το Google, το Taobao για το Ebay, το Renren για το Facebook, το QQ για το instant messaging, τα παιχνίδια και την κοινωνική δικτύωση – και τα πάνε πολύ καλά. Η κυκλοφορία που προσελκύουν είναι πολύ μεγάλη και τους διασφαλίζει εν δυνάμει υψηλά έσοδα αλλά και πλήθος από χρήσιμα δεδομένα που θα τους επιτρέψουν να σχηματίσουν οι ίδιοι το κινεζικό διαδίκτυο του μέλλοντος, αντί ακολουθούν απλά δυτικά μοντέλα, υπογραμμίζει ο πρόεδρος της συμβουλευτικής εταιρίας BDA China, Ντάνσταν Κλαρκ.
Στην έκταση που οι δυτικές εταιρείες είχαν κατορθώσει να αξιοποιήσουν την ανάπτυξη του διαδικτύου στην Κίνα, το είχαν χρησιμοποιήσει κυρίως σαν εργαλείο πωλήσεων. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν η Νεστλέ που ήθελε να προωθήσει τους καφέδες της σε μια χώρα που πίνει τσάι και το έκανε με έξυπνες διαδικτυακές διαφημίσεις για ‘τη χαρά ενός διαλείμματος καφέ’ και της Νόκια, που οργάνωσε μουσικούς διαγωνισμούς μέσω των συσκευών της σε συνεργασία με σάιτ με βίντεο.
Η δυνατότητα των δυτικών εταιριών να έχουν άμεσα έσοδα από το κινεζικό διαδίκτυο θα περιοριστεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον καθώς το Πεκίνο ελέγχει όλο και περισσότερο την πρόσβαση. Οι πάροχοι περιεχομένου όπως η Google έπρεπε πάντοτε να έχουν άδεια από τις τοπικές αρχές, ως εκ τούτου για τη δραστηριοποίησή τους απαιτούνταν η ίδρυση μιας κινεζικής θυγατρικής ή η συνεργασία με έναν Κινέζο συνεταίρο. Όσο προβληματικό κι αν φαίνεται, οι νέοι κανόνες ενισχύουν τα εμπόδια και απαιτούν πλέον τη χορήγηση κρατικής άδειας ακόμα και για την απόκτηση ενός domain name, και φυσικά για τη λειτουργία όλων των ξένων σάιτ.
Η πιθανή έξοδος της Google από την κινεζική αγορά αποστέλλει ένα παγερό μήνυμα προς τις εταιρείες που παραμένουν στην Κίνα. Οι διαφημιστές και οι εργαζόμενοι μπορούν να τα πάνε πολύ καλύτερα αν συνεργαστούν με τις εταιρείες που ευνοεί η κινεζική κυβέρνηση, δηλαδή τις εγχώριες εταιρίες. Η διαφαινόμενη έξοδος της Google επιτρέπει επίσης να δούμε και κάτι που αφορά την ίδια. Μέχρι σήμερα όλοι θεωρούσαν ότι η επιτυχία της Google είχε να κάνει πρωτίστως με την προωθημένη της τεχνολογία, αλλά, όπως δείχνει η περίπτωση της Κίνας, η ανάπτυξή της ήταν δυνατή μόνο στο βαθμό που οι εθνικές νομοθεσίες επέτρεπαν την πρόσβαση σε περιεχόμενο και τη διανομή περιεχομένου δίχως ανάμειξη. Οι αλλαγές στο νομικό πλαίσιο και τα εμπορικά αποτελέσματα ορίζουν όμως άλλους όρους.
Posts
