Εν όψει της ανάληψης καθηκόντων από τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα

Πικρή ομολογία του Κέννεντυ για τις προεδρικές υποσχέσεις:
«Μεταξύ των χειλέων του προέδρου και των εντεταλμένων οργάνων της Πολιτείας, πολλά μεσολαβούν…», άρα, για όσα υποσχέθηκε ο νεοεκλεγείς πρόεδρος στην ομογένεια για Σκοπιανό και Κυπριακό, μάλλον δεν πρέπει να κρατάμε, ούτε μικρό καλαθάκι…

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Μετά από λίγες ώρες, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπάρακ Ομπάμα, θα ορκιστεί και θ’ αναλάβει επισήμως τα καθήκοντα του. Και όλοι προσδοκούν να προκύψει κάτι θετικό στη διάρκεια της θητείας του για τα προβλήματα που τους απασχολούν. Αυτό προσδοκά και ο Ελληνισμός από τον νέο
αμερικανό πρόεδρο. Λύσεις σε ακανθώδη προβλήματα: Σκοπιανό, Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό.
Ο Ομπάμα είχε υποσχεθεί στους ομογενείς μας που τον στήριξαν πολιτικά και οικονομικά, ότι θα δει με θετικό μάτι τα εθνικά μας θέματα και θα βοηθήσει στην κατεύθυνση κοινά αποδεχτής λύσης τους. Πάντως, ο,τι και να υποσχέθηκε, είναι αμφίβολο να υλοποιηθεί, γιατί η πάγια πρακτική των αμερικανών προέδρων επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Ας δούμε όμως τι έγινε το 1962, όταν ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος επισκέφθηκε επίσημα την Ουάσινγκτον κατόπιν προσκλήσεως του προέδρου Τζών Κέννεντυ. Του ταξιδιού του προηγήθηκε ένα «μνημόνιο»... Το διάστημα εκείνο ο Μακάριος σκεπτόταν την τροποποίηση των Συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου και έμμεσα προσπάθησε να θέσει το θέμα στον Αμερικανό πρόεδρο. Ο Κέννεντυ του το ξέκοψε άμεσα και κατηγορηματικά και τον αποθάρρυνε. Ας δούμε όμως για το θέμα αυτό τι είχε αφηγηθεί ο τότε Έλληνας υπουργός των Εξωτερικών Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας.
“ Για την ιστορία, και επειδή ξένη πηγή είπε πολύ αργότερα πως ο Αρχιεπίσκοπος καθόρισε και τα σημεία που έπρεπε να τροποποιηθούν, σημειώνω εδώ πώς ακριβώς είχε το πράγμα. Απαντώντας σε επιστολή μου ο έμπιστος του Μακαρίου πρεσβευτής Νίκος Κρανιδιώτης, που ήταν παρών, μου έγραφε στις 19 Ιουλίου 1979 τα εξής: “ Σε μια στιγμή ευφορίας, περί το τέλος του προγεύματος, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, με το σύνηθες φιλοπαίγμον ύφος του, απευθυνόμενος προς τον πρόεδρον Κέννεντυ είπε: Κύριε πρόεδρε, αν ήξερα ότι θα εξελέγεσθο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν θα υπέγραφα το 1959 τις Συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου. Με τη δική σας παρέμβαση, τα πράγματα θα ημπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα.
Ο πρόεδρος Κέννεντυ, που ήταν μέχρι τη στιγμή εκείνη φιλομειδής και ευχάριστος, πήρε απότομα σοβαρό ύφος και απάντησε στον Αρχιεπίσκοπο : Όχι Μακαριότατε, πολύ καλά κάνατε και υπογράψατε τις Συμφωνίες. Κάτω απο τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν, ήταν το καλύτερο που μπορούσατε να επιτύχετε. Άλλωστε, πρέπει να ξέρετε ότι, πολλά μεσολαβούν μεταξύ των χειλέων του προέδρου και των εντεταλμένων σ΄ αυτές τις περιπτώσεις οργάνων της Πολιτείας”.
Και τελειώνει το γράμμα του ο Νίκος Κρανιδιώτης γράφοντας: “ Πάντως ο θάνατος του προέδρου Κέννεντυ υπήρξε πλήγμα για την Κύπρο. Γιατί, ανεξάρτητα απο τις Συμφωνίες, θα μπορούσε ασφαλώς να δώσει - απο διεθνούς πλευράς- άλλη κατεύθυνση στο Κυπριακό και να προλάβει τις συμφορές που επακολούθησαν”.
Απο το επεισόδιο αυτό, δύο στοιχεία πρέπει να συγκρατηθούν. Το ένα , ότι τις προσπάθειες του για την Κύπρο ο Αρχιεπίσκοπος τις έφτασε ως τον πρόεδρο της Αμερικής. Το άλλο, ότι ο Κέννεντυ του είπε, ότι με τις Συμφωνίες είχε επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό, κι αν ακόμα ήθελε να κάνει κάτι, “πολλά θα μεσολαβούσαν” μεταξύ αυτού και των εντεταλμένων οργάνων …

Χορτάσαμε από υποσχέσεις
Απο την εποχή της Επανάστασης του 1821 έχουμε δοσοληψίες με την Αμερική που την χαροποίησε ο ξεσηκωμός μας. Το μαρτυρεί ο Διονύσιος Σολωμός σ’ ένα στίχο, στον Ύμνο προς την Ελευθερία : “ Γκαρδιακά χαροποιήθη και του Βάσινγκτων η γη και τας αλύσσους ενεθυμήθη που την έζωναν κι αυτήν”. Αλλά και το 1919 στη Συνδιάσκεψη των Παρισίων για την Ειρήνη, ο πρόεδρος Ουίλσον υποσχέθηκε στον Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο Αυτόνομο και ελεύθερο Ποντιακό Κράτος. Έμεινε υπόσχεση. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε τον πρόεδρο Κάρτερ, που υποσχέθηκε πολλά για το κυπριακό και δεν έκανε τίποτε! Άλλωστε και ο Τζώρτζ Μπούς πατήρ και ο Μπίλ Κλίντον όταν επισκέφθηκαν την Αθήνα, πολλά ήθελαν να κάνουν για το Κυπριακό, αλλά «μεταξύ των επιθυμιών τους μεσολαβούν τα εντεταλμένα όργανα της Πολιτείας…» Και τώρα η σειρά του Μπάρακ Ομπάμα. Οψόμεθα !
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα REALNEWS (18-1-2009)